Przedpokój do wikariatu

ks. Zbigniew Niemirski ks. Zbigniew Niemirski

publikacja 21.02.2017 20:10

Diakoni z radomskiego seminarium rozpoczęli praktyki duszpasterskie. Zamieszkali na parafiach.

Diakon nosi stułę założoną w poprzek ciała i wierzchnią szatę liturgiczną zwaną dalmatyką Diakon nosi stułę założoną w poprzek ciała i wierzchnią szatę liturgiczną zwaną dalmatyką
ks. Zbigniew Niemirski /Foto Gość

- Właśnie będę prowadził pogrzeb. W niedzielę ochrzciłem troje dzieci. Prowadzę scholę i spotkania z oazą - mówi dk. Krzysztof Kołtunowicz, który praktyki diakońskie odbywa w parafii pw. św. Stefana na radomskim Idalinie. - To już nie teoria, ale praktyka. Prawdziwe sakramenty i celebracje. Zajęcia w seminarium procentują. Tam uczyliśmy się np. śpiewów pogrzebowych, tutaj naprawdę modlimy się przy zmarłych - dodaje.

W czerwcu 2016 r., na koniec V roku studiów i formacji, 6 alumnów przyjęło święcenia diakonatu. Po wakacjach rozpoczęli ostatni rok przygotowujący ich do święceń kapłańskich. Semestr zimowy spędzili w seminarium. Mieli ostatnie wykłady, a w niedziele jeździli na wyznaczone im parafie. Od drugiego semestru opuścili seminarium i zamieszkali na plebaniach.

Kompetencje diakonów są dość szerokie. Głoszą Ewangelię, udzielają Komunii św., mogą chrzcić dzieci, asystują przy sakramencie małżeństwa, przewodniczą modlitwom, obrzędom pogrzebu, noszą Wiatyk do chorych i mówią kazania.

Na koniec obronią prace magisterskie z teologii, a 27 maja przyjmą święcenia kapłańskie, by potem pójść na pierwsze wikariaty.

Ks. Jarosław Wojtkun, rektor WSD w Radomiu, powołując się na watykańskie dokumenty o formacji kapłańskiej, podkreśla, że praktyki duszpasterskie diakonów to etap integracji i syntezy. - Nasi diakoni wkraczają w fazę formacji nazywaną integracją z różnymi formami duszpasterstwa. Tak o tym mówi najnowszy watykański dokument o formacji do kapłaństwa. To nie tyle zakończenie pobytu w seminarium, co otwarcie na kolejny etap, czyli duszpasterstwo. Dokument mówi także, że ten etap to synteza formacji - mówi rektor.

Diakoni od dawna czekali na te praktyki. - Cieszyli się, że to już tak blisko. Rozmawiali o parafiach, wymieniali zdania o tym, co ich tam czeka, co będą robić. Parafie diakońskich praktyk to rodzaj przedpokoju przed pierwszym wikariatem - dodaje ks. Wojtkun.

A oto diakoni i ich parafie praktyk:

dk. Paweł Męcina - parafia pw. MB Miłosierdzia, Radom (os. XV-lecia)

dk. Mateusz Nowak - parafia pw. św. Łukasza, Radom (os. Michałów)

dk. Krzysztof Kołtunowicz - parafia pw. św. Stefana, Radom (os. Idalin)

dk. Sylwester Podgórski - parafia pw. św. Teresy, Radom (os. Borki)

dk. Mateusz Czernik - parafia pw. św. Wacława, Radom (os. Stare Miasto)

dk. Rafał Kosowski - parafia pw. MB Ostrobramskiej, Skarżysko-Kamienna

Diakoni z zarządem seminarium w dniu święceń   Diakoni z zarządem seminarium w dniu święceń
W górnym rzędzie od lewej diakoni: Krzysztof Kołtunowicz, Sylwester Podgórski, Mateusz Nowak, Mateusz Czernik, Paweł Męcina i Rafał Kosowski
ks. Zbigniew Niemirski /Foto Gość