Strzegła od wschodu obwarowań miasta. Odkopanie jej fundamentów i materialnych pozostałości to niewątpliwy sukces archeologów. O jej istnieniu wiedziano z zachowanych dokumentów. Jednakże wydawało się, że wszelkie materialne ślady jej istnienia zostały zniszczone. Została zburzona w czasie potopu szwedzkiego w XVII w. Potem jej ślady mogła unicestwić rozbiórka zamkowych umocnień Radomia z pierwszego okresu rozbiorów. Wcześniej była jedną z baszt zamku i umocnień Radomia, których budowę w XIV w. zlecił Kazimierz Wielki.