Znów rozbrzmiał cudowny śpiew akatystu

ks. Zbigniew Niemirski ks. Zbigniew Niemirski

publikacja 07.12.2017 21:45

Razem z radomskimi alumnami zaśpiewało go kilkadziesiąt osób, które odpowiedziały na zaproszenie. Klerycka kaplica WSD w Radomiu otwarta będzie dla chętnych także jutro, w piątek wieczorem. Znów zabrzmi ten starożytny śpiew.

Podczas nabożeństwa, zanim rozpocznie się uroczysty śpiew, w centralnym miejscu uroczyście ustawiana jest ikona Matki Bożej Podczas nabożeństwa, zanim rozpocznie się uroczysty śpiew, w centralnym miejscu uroczyście ustawiana jest ikona Matki Bożej
ks. Zbigniew Niemirski /Foto Gość

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, która przypada 8 grudnia, jest patronalnym świętem Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu. Od lat w tym dniu klerycy III roku studiów i formacji do kapłaństwa otrzymują pozwolenie noszenia stroju duchownego, a ich starsi o 2 lata koledzy zostaną włączeni do grona kandydatów do święceń diakonatu i prezbiteratu.

Od lat w przededniu uroczystości i w sam dzień wieczorem wspólnota seminaryjna w kaplicy śpiewa akatyst, starożytną pieśń, a w istocie nabożeństwo ku czci Matki Bożej, które początkami sięga V w.

Na te nabożeństwa na co dzień zamknięta kaplica seminaryjna otwiera się i zaproszeni są wszyscy, którzy chcą przyjść, by śpiewem na stojąco, bo greckie akathistos to oznacza, uwielbić Matkę Bożą.

Akatyst będzie więc śpiewany także w piątek 8 grudnia o 20.00. Seminarium ponawia zaproszenie:

"Akatyst to starożytny hymn liturgiczny, używany w liturgii Kościoła bizantyjskiego. Jego nazwa pochodzi od sposobu wykonywania. Akatyst można podzielić na dwie części. Pierwsza przedstawia sceny z życia Maryi - od momentu zwiastowania do ofiarowania Pana Jezusa w Świątyni. Część druga opisuje boską i ludzką naturę Chrystusa oraz dziewictwo Maryi, a także nadprzyrodzone skutki przyjścia Jezusa na ziemię. Rozum ludzki nie jest w stanie zgłębić tej tajemnicy. Do tego potrzebna jest nasza wiara" - informują i zapraszają alumni.

Oto fragment Akatystu (Ikos I):

Witaj, przez którą jaśnieje radość,
Witaj, dla której klątwa odpuszczona,
Witaj, która Adama podnosisz z upadku,
Witaj, która od łez uwalniasz Ewę,
Witaj, o wysokości, pojęciom ludzkim niedostępna,
Witaj, głębino nawet anielskim okiem niezbadana,
Witaj, bo jesteś tronem Króla.