Niezwykłe dary Wieczernika

ks. Zbigniew Niemirski ks. Zbigniew Niemirski

publikacja 29.03.2018 15:25

Mszy Krzyżma Świętego przewodniczył w radomskiej katedrze bp Henryk Tomasik.

Celebra w Wielki Czwartek sprawowana w katedrze, matce kościołów diecezji, ukazuje pełnię władzy kapłańskiej biskupa i jedności z nim wszystkich kapłanów Celebra w Wielki Czwartek sprawowana w katedrze, matce kościołów diecezji, ukazuje pełnię władzy kapłańskiej biskupa i jedności z nim wszystkich kapłanów
ks. Zbigniew Niemirski /Foto Gość

Ten obchód liturgiczny jest szczególną manifestacją jedności Kościoła, ukazuje pełnię władzy kapłańskiej biskupa i jedności z nim wszystkich kapłanów. Podczas Mszy Krzyżma Świętego bp Tomasik pobłogosławił olej chorych i olej katechumenów.

Wielki Czwartek to dzień dziękczynienia za Eucharystię i sakrament kapłaństwa. Oba sakramenty zostały ustanowione podczas Ostatniej Wieczerzy w Wieczerniku. Eucharystia uobecnia krzyżową ofiarę Pana Jezusa. -

Wieczernik jest miejscem szczególnego działania Ducha Świętego. A Ostatnia Wieczerza nie jest jedynym ważnym wydarzeniem, które się tam dokonało. To w Wieczerniku ukazał się uczniom Zmartwychwstały, mówiąc: "Pokój wam! Weźmijcie Ducha Świętego. Którym grzechy odpuścicie, są im odpuszczone". Apostołowie otrzymują misję oczyszczania serc. Oni i ich następcy stają się sługami Chrystusa, który uwalnia od grzechów w sakramencie pokuty - mówił w homilii bp Tomasik.

Ordynariusz radomski przypomniał jeszcze jedno wydarzenie z Wieczernika, zesłanie Ducha Świętego na Apostołów i Matkę Najświętszą.

- Od tego momentu Kościół rozpoczyna swą misję, idąc "aż na krańce świata". To Duch Święty prowadzi Kościół. Bez Ducha Świętego Bóg jest daleki, Chrystus jest tylko w przeszłości, Ewangelia jest martwą literą, Kościół jedynie organizacją, władza staje się dominacją, liturgia wspominaniem, a życie chrześcijańskie jest moralnością niewolnika - powiedział.

Mówił także bp Tomasik o wdzięczności za dar sakramentalnego kapłaństwa i przypomniał słowa liturgii święceń, w których wzywany jest Duch Święty, by wspierał i prowadził wezwanych do tej służby.

Ordynariusz przyznał, że w posłudze kapłańskiej potrzeba realnego ducha ofiary. - Bez niego zaprzeczamy swej tożsamości - mówił.

Obecni duchowni, którzy przyjechali z całej diecezji odnowili przyrzeczenia, odpowiadając "Chcę" na pytania biskupa: Czy chcesz odnowić przyrzeczenia złożone w dniu święceń wobec biskupa i świętego ludu bożego? Czy chcesz pobożnie i z wiarą odprawiać misteria Chrystusa na chwałę Boga i dla uświęcenia ludu chrześcijańskiego zgodnie z tradycją Kościoła? Czy chcesz pilnie i mądrze spełniać posługę słowa, głosząc Ewangelię i wykładając prawdy katolickiej wiary? Czy chcesz naśladować przykład Chrystusa, Dobrego Pasterza, i nie szukając własnej korzyści troszczyć się o zbawienie ludzi? Czy chcesz coraz ściślej jednoczyć się z Chrystusem, Najwyższym Kapłanem, i razem z Nim samego siebie poświęcić Bogu za zbawienie ludzi? Na ostatnie z pytań kapłani odpowiedzieli "Chcę, z pomocą Bożą".

Na koniec Eucharystii życzenia ordynariuszowi i biskupom Adamowi Odzimkowi i Piotrowi Turzyńskiemu złożyły przedstawicielki sióstr zakonnych, katechetów świeckich oraz ks. prof. Wiesław Przygoda, wykładowca teologii pastoralnej KUL i WSD, który powiedział między innymi: - Księże Biskupie Henryku, z woli Bożej Pasterzu Kościoła, który jest w Radomiu, Biskupie Adamie, Biskupie Piotrze! Wielki Czwartek, a szczególnie ta Msza Święta Krzyżma, to wielkie święto kapłaństwa Chrystusowego, w którym ludzie wybrani i powołani przez Boga mogą mieć żywe uczestnictwo na zasadzie daru Bożego. Kapłaństwo służebne jest - jak uczył św. Jan Paweł II - darem i tajemnicą. Mocą biskupa diecezjalnego jest silne duchem prezbiterium diecezjalne. W czasie rzymskich rekolekcji dla kapłanów w Roku Miłosierdzia papież Franciszek porównał prezbiterium do lasu. Kiedy las rośnie i pompuje ożywczy tlen, którym inni oddychają, nikt tego nie zauważa. Ale kiedy runie jedno drzewo, to hałas jest ogromny. Im wyższe drzewo, tym więcej huku. Wszyscy to zauważają i komentują. Księże Biskupie, życzymy Ci, abyś podziwiał las, który pompuje Boże życie w serca ludzi. Obyś nie musiał oglądać padających drzew. Niech nasze kapłańskie serca będą nośnikami tej miłości, którą Chrystus przekazuje nam z Wieczernika.