Na tę uroczystość gmina Gózd koło Radomia, na terenie której leżą Kuczki i Wojsławice, rodzinna wioska jubilata, przygotowała uchwałę przyznającą bp. Sosze, emerytowanemu sufraganowi diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, honorowe obywatelstwo.

Ten akt odczytano na zakończenie uroczystości. Wcześniej, po rozpoczęciu rocznicowej Mszy św., ks. prał. Albert Warso, pracownik watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary, odczytał pismo z Sekretariatu Stanu: "Jego Świątobliwość Franciszek uczestniczy duchowo w dziękczynnym »Te Deum« Jego Ekscelencji bp. Pawła Sochy, który w bieżącym roku obchodzi 60-lecie święceń kapłańskich. Z tej okazji przekazuje Dostojnemu Jubilatowi serdecznie wyrazy łączności, życząc obfitych darów Ducha Świętego i umocnienia w łasce Bożej. Na dalsze lata życia i pasterskiej posługi wyprasza w modlitwie szczególną opiekę Najświętszej Maryi Panny, Matki Kapłanów. Wyrażając uznanie dla Jego Ekscelencji, jako biskupa pomocniczego diecezji gorzowskiej i zielonogórsko-gorzowskiej, za jego ofiarną posługę dla duchowego wzrostu Ludu Bożego, zawierza Jubilata Chrystusowi, Najwyższemu i Wiecznemu Kapłanowi. Dziękuje za gorliwą posługę na wielu odcinkach życia kościelnego w pracach Konferencji Episkopatu Polski, w duszpasterstwie, w administracji, w pracy dydaktycznej i w dziedzinie formacji kandydatów do kapłaństwa. Ojciec Święty z serca udziela Księdzu Biskupowi apostolskiego błogosławieństwa, obejmując nim również wszystkich, wśród których Jubilat pełnił i nadal pełni biskupią misję, a szczególnie uczestników obchodzonego jubileuszu, bliskich i przyjaciół".

- Złoty jubileusz to już jest coś, ale jubileusz diamentowy to szczególny dar. Etymologicznie diament to coś niezniszczalnego, nieścieralnego. Tylko w ostatnich dniach widać, jak to się sprawdza w posłudze jubilata. Mimo wieku przejechał ponad 2 tys. km. To znak, jak ten diament mocno się trzyma. Życzymy księdzu biskupowi, aby Matka Najświętsza wypraszała wszystkie potrzebne dary, by dalej służyć Kościołowi - powiedział bp Henryk Tomasik, witając uczestników rocznicowej uroczystości, wśród których byli między innymi: bp Tadeusz Lityński, ordynariusz zielonogórsko-gorzowski, Stefan Regmunt, emerytowany pasterz tej diecezji, biskupi i kapłani z kilku diecezji Polski i USA, rodzina jubilata i sługi Bożego bp. Wilhelma Pluty, poczty sztandarowe i wierni parafii Kuczki oraz Zarząd Gminy Gózd na czele z wójtem Pawłem Dziewitem.

A sam bp Socha zastosował wyjątkowy zabieg. Osobiście wygłosił kazanie, bo nie chciał - co zdradził bp Lityński - by w homilii mówiono o nim, a nie o słowie Bożym. - Kapłan jest tym, który nic nie daje od siebie. Wszystko, co ma, jest darem Pana Boga, który go powołał. To Chrystus działa przez jego usta, ręce i nogi - mówił w kazaniu dostojny jubilat.

Ten widoczny brak uzupełnił bp Lityński, przybliżając życiorys jubilata. - Bp Paweł czasem znika z naszej diecezji i wtedy niepokoimy się o niego, ale wiemy, że wtedy jest w rodzinnej parafii w diecezji radomskiej. Byłoby dobrze, gdyby dało się go klonować, by służył obu naszym diecezjom - żartował bp Lityński, a potem opowiadał o jubilacie.

Paweł Socha urodził się 10 stycznia 1935 r. w Wojsławicach pod Radomiem. W 1951 r. wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Święcenia kapłańskie z rąk abp. Eugeniusza Baziaka otrzymał 22 maja 1958 r. w kościele księży misjonarzy w Krakowie na Stradomiu. Przez rok był wikariuszem w Żaganiu, a następnie studiował teologię fundamentalną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (w latach 1959-1962). W 1962 r. został wykładowcą Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu. W 1969 r. uzyskał tytuł doktora teologii na podstawie rozprawy "Idea Tradycji według Konstytucji dogmatycznej Dei Verbum".

16 listopada 1973 r. Ojciec Święty Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym w nowo utworzonej diecezji gorzowskiej, przydzielając mu stolicę tytularną Tunigaba. Święcenia biskupie z rąk kard. Karola Wojtyły otrzymał 26 grudnia 1973 r. w katedrze gorzowskiej. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa: "Facere veritatem in caritate" (Czynić prawdę w miłości). Przez cały czas sprawowania posługi biskupiej był biskupem pomocniczym w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej (do 1993 r. była to diecezja gorzowska). Pełnił swój urząd u boku 5 kolejnych ordynariuszy: bp. Wilhelma Pluty, bp. Józefa Michalika, bp. Adama Dyczkowskiego, bp. Stefana Regmunta, a od listopada 2015 r.-  bp. Tadeusza Lityńskiego.

Dwukrotnie, podczas wakansu stolicy biskupiej, powierzano mu funkcję administratora diecezji. Był wikariuszem generalnym (biskupów gorzowskich i zielonogórsko-gorzowskich), członkiem Kolegium Konsultorów, Rady Kapłańskiej i Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej. W latach 1975-1978 pełnił funkcję rektora diecezjalnego Seminarium Duchownego w Paradyżu. Do chwili obecnej jest związany z seminarium jako wykładowca.

W ostatnim czasie kierował pracami Wydziału ds. Duchowieństwa i Osób Konsekrowanych Kurii Diecezjalnej w Zielonej Górze, przewodniczył diecezjalnej Komisji ds. Stałej Formacji Kapłanów, Komisji Liturgicznej oraz Komisji ds. Rodziny. Stał na czele Kapituły Odznaczeń "Zasłużony dla Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej".

W ramach Konferencji Episkopatu Polski angażował się w pracę rozmaitych jej gremiów: Komisji "Iustitia et Pax" (w latach 1975-1978), Komisji ds. Seminariów Duchownych (w latach 1975-1980 i ponownie od 1989 r.), Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego (od 1978 r.), Komisji ds. Duszpasterstwa Akademickiego (w latach 1980-1989), Komisji ds. Ateizmu. W ostatnim czasie był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa (od 1980 r. był jej przewodniczącym), Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą, a także Komisji Mieszanej: Biskupi - Wyżsi Przełożeni Zakonni.

Bp Socha to ceniony rekolekcjonista i kaznodzieja. Wielokrotnie zapraszano go do prowadzenia ćwiczeń duchowych w kraju i za granicą, zwłaszcza skierowanych do kapłanów.

Był dyrektorem krajowym Unii Apostolskiej Kleru. Od 1983 r. redagował pismo "Dobry Pasterz" (organ Komisji Episkopatu ds. Duchowieństwa) i „Notitiae Unionis Apostolicae" (organ UAK). Opublikował wiele artykułów i recenzji naukowych.

10 stycznia 2010 r. bp Socha obchodził 75. urodziny. Złożył wówczas, zgodnie z przepisami prawa kanonicznego, rezygnację z pełnionego urzędu biskupa pomocniczego diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Benedykt XVI przedłużył mu wówczas posługę na dwa lata. Jego rezygnację z pełnienia posługi biskupa pomocniczego w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej Ojciec Święty przyjął 16 stycznia 2012 roku.