Przemysław Bednarczyk, radomski regionalista, historyk współpracujący z TVP Historia, podkreśla: – Jeśli na żołnierskiej mogile czytamy: „24 Pułk Piechoty”, bądźmy praktycznie pewni, że to radomianin czy radomianka, którzy polegli w walce o niepodległość. Te mogiły możemy spotkać we Lwowie, na Wileńszczyźnie, a nawet na Śląsku Cieszyńskim.

Wojskowe zaciągi młodych

Gdy z Radomia ruszały pierwsze oddziały ochotników do Legionów Piłsudskiego, nie żegnano ich jak bohaterów. Wielu mieszkańców oceniało, że to zdrajcy. Przed 1915 r. w mieście wysoko ceniono obecność Rosjan. Wszystko zmieniło się, gdy ci opuścili miasto. Grabili, co się dało, a czego nie zdołali zabrać, niszczyli i palili. Od tego momentu radomianie całkowicie zmienili swoje wcześniejsze osądy. Czas I wojny światowej był dla miasta okresem biedy i głodu większego niż podczas II wojny światowej. Obok tego owoce wydało patriotyczne wychowanie młodzieży, która za odradzającą się wolność ojczyzny była gotowa zapłacić najwyższą cenę.