Na Mszę św. i modlitwę o wyniesienie na ołtarze sł. Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego zaprasza Henryk Tomasik.

"Czcigodni Księża, Drodzy Bracia i Siostry!

W dniu 2 listopada 2019 roku przypada 39. rocznica śmierci Sługi Bożego Księdza Biskupa Piotra Gołębiowskiego, który ofiarne życie na ziemi zakończył podczas sprawowania Najświętszej Ofiary.

Zapraszam Czcigodnych Księży, Osoby Życia Konsekrowanego oraz Was, Drodzy Bracia i Siostry, Wierni Świeccy, do Jedlińska na wspólną modlitwę.

W sobotę, 9 listopada 2019 roku, będziemy modlić się przy chrzcielnicy Sługi Bożego Księdza Biskupa Piotra w parafialnej świątyni w Jedlińsku o dar Jego beatyfikacji. O godzinie 10.30 odbędzie się prezentacja słowno-muzyczna przygotowana przez młodzież ze szkoły w Jedlińsku, a kulminacyjnym momentem dnia modlitwy będzie koncelebrowana Eucharystia sprawowana o godzinie 11.00.

Serdecznie zapraszam na tę wspólną modlitwę. Proszę także o dalszą gorącą modlitwę w intencji beatyfikacji Sługi Bożego Księdza Biskupa Piotra Gołębiowskiego.

Henryk Tomasik, Biskup Radomski".

Sługa Boży urodził się 10 czerwca 1902 r. w Jedlińsku. 22 czerwca 1902 r. Piotr został ochrzczony. W Jedlińsku ukończył szkołę elementarną, a następnie rozpoczął dalszą naukę w Radomiu. 17 czerwca 1919 r. Piotr, po złożeniu egzaminu uzupełniającego, został przyjęty na II kurs Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. 14 października 1923 r. kleryk Gołębiowski przyjął w katedrze sandomierskiej z rąk bp. Pawła Kubickiego pierwsze święcenia. W tym samym roku wyjechał do Rzymu na dalsze studia. W czasie 5-letniego okresu rzymskich studiów zdobył doktorat z filozofii i teologii. W czasie studiów, 12 października 1924 r., w katedrze sandomierskiej przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Kubickiego.

Po roku pracy w sandomierskiej katedrze ks. dr Gołębiowski otrzymał nominację na wykładowcę Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, gdzie wykładał teologię moralną. W 1934 r. poprosił o zwolnienie z tej funkcji, motywując to problemami zdrowotnymi. 16 sierpnia 1941 r. ks. Gołębiowski otrzymał nominację na probostwo w Baćkowicach, małej miejscowości na trasie z Opatowa do Łagowa. W czasie okupacji był ojcem dla całej parafii. Na plebanii kształcił w tajnych kompletach młodzież.

23 lipca 1945 r. ks. Gołębiowski został przeniesiony na stanowisko rektora przy kościele Świętej Trójcy w Radomiu. Pracował tam przez dwa lata. Od kwietnia 1947 r. do marca 1951 r. duszpasterzował w Koprzywnicy, skąd przeniesiony został do pracy w seminarium w Sandomierzu.

Nowy okres życia i działalności ks. Gołębiowskiego rozpoczął się 3 czerwca 1957 r., kiedy papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym sandomierskim.

Od stycznia 1967 r. bp Gołębiowski samodzielnie kierował diecezją, najpierw jako wikariusz kapitulny, później zaś jako administrator apostolski. Ówczesne władze komunistyczne nigdy nie zatwierdziły go jako ordynariusza diecezji.

W czasie jego pasterskiej posługi  w diecezji odbyły się obchody 150-lecia diecezji sandomierskiej, a także dokonano koronacji obrazu Matki Bożej Świętorodzinnej w Studziannie. W 1974 r. w Wysokim Kole odbyła się uroczystość koronacji obrazu Matki Bożej Różańcowej, a w sierpniu 1977 r. miała miejsce koronacja obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Błotnicy.

Od początku obrad Soboru Watykańskiego II aż do jego zakończenia odmawiano bp. Gołębiowskiemu wydania paszportu na wyjazd do Rzymu. Był jedynym polskim biskupem, który z tego powodu nie wziął udziału w obradach soborowych.

Pierwszy raz mógł pojechać do Rzymu w 1973 roku. Była to wizyta "ad limina apostolorum". Była to dla niego pielgrzymka jubileuszowa, bowiem 50 lat wcześniej wyjechał do Rzymu na studia.

10 czerwca 1977 r. bp Gołębiowski wystosował urzędowe pismo do Ojca Świętego Pawła VI z prośbą o zwolnienie z obowiązków administratora apostolskiego. Prośbę ponowił na początku 1980 r., zwracając się do Ojca Świętego Jana Pawła II. Motywował ją przebytą ciężką chorobą serca i pogarszającym się stanem zdrowia. W niedzielę 2 listopada 1980 r. ok. godz. 8 bp Gołębiowski zmarł podczas Mszy św. celebrowanej w kaplicy sióstr służek NMP Niepokalanej w Nałęczowie.

Został pochowany w bazylice katedralnej w Sandomierzu. Diecezja radomska prowadzi jego proces beatyfikacyjny.