Koncert w skansenie z dedykacją dla Ukrainy

W kościele pw. św. Doroty, który znajduje się w Muzeum Wsi Radomskiej, odbył się koncert wielkopostny.

Pieśni wielkopostne i pasyjne śpiewa o. Rafał Kobyliński, za siedmiogłosowymi piszczałkowymi organami Emanuel Bączkowski.
ks. Zbigniew Niemirski /Foto Gość

Wystąpili o. Rafał Kobyliński SJ (tenor) i Emanuel Bączkowski (organy), a słowo o Stefanie Wrocławskim, zasłużonym radomskim organiście, wygłosił ks. Andrzej Zarzycki, wykładowca śpiewu i muzyki kościelnej w radomskim seminarium. Muzyce towarzyszyły opowiadania o wielkopostnych tradycjach ludowych regionu radomskiego. Mówiła o nich mówiła Jolanta Falkiewicz, twórczyni ludowa.

Wykonawców i uczestników powitała Ilona Jaroszek, dyrektor MWR. - Cieszę się, że ten koncert doszedł do skutku. My w Polsce możemy dzisiaj spotkać się na koncercie, a nasi przyjaciele muzealnicy i ludzie kultury za wschodnią granicą nie mogą wykonywać swoich zawodów, dzieci nie mogą uczyć się tańca, śpiewu, a ich dorośli rodzice walczą na froncie. Stąd nasz plakat, który przedstawia obraz Jacka Malczewskiego "Pietà", znajdujący się w Galerii Lwowskiej. To symbol pokazania ludziom kultury na Ukrainie, że o nich myślimy - powiedziała I. Jaroszek.

Koncert został podzielony na dwie części. W pierwszej zabrzmiały opracowania pieśni wielkopostnych oraz preludia na ich temat autorstwa Stefana Wrocławskiego.

W drugiej części koncertu została zaprezentowana literatura muzyczna o tematyce związanej z Wielkim Postem, przeznaczona na głos z towarzyszeniem organów (A. Stradella, T. Albinoni, F.  Chopin, G. Fauré) oraz kompozycje na organy solo (J.S. Bach, S. Wrocławski, E. Bączkowski).

Ostatnia część była dedykacją dla Ukrainy. - Utwór na sam koniec to dedykacja i jednocześnie też ilustracja plakatu, który zapowiadał koncert. Ten obraz został zilustrowany utworem Faure "Pie Jesu". To hołd i dedykacja dla ofiar wojny w Ukrainie - wyjaśniał o. Rafał Kobyliński.

Stefan Wrocławski urodził się 12 czerwca 1899 roku w Jabłonnie koło Warszawy. Studiował w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Pełnił funkcję organisty w parafiach Fałków, Iwaniska i od 1926 do 1972 roku w parafii Opieki NMP w Radomiu. W Radomiu był kierownikiem i dyrygentem 4-głosowego Chóru Cecyliańskiego, pisał akta w kancelarii parafialnej. Prywatnie uczył muzyki kandydatów na organistów oraz prowadził wakacyjne, diecezjalne kursy dla organistów. Jego dom był miejscem spotkań radomskiego środowiska muzycznego. Ważnym wydarzeniem w działalności chóralnej był Kongres Eucharystyczny, jaki odbył się w 1932 roku w Radomiu. Na tymże kongresie chór brał udział w koncercie połączonych chórów Radomia z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej. Chór pod batutą S. Wrocławskiego, oprócz krzewienia piękna muzyki, krzewi również umiłowanie sztuki teatralnej. W okresie swej ponad czterdziestoletniej pracy w Radomiu Stefan Wrocławski dał się poznać jako jeden z pierwszych pedagogów muzyki i śpiewu oraz jako kompozytor. Pracował w szkołach radomskich jako nauczyciel i kierownik chórów. Stefan Wrocławski zmarł 22 lipca 1972 roku. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Limanowskiego w Radomiu - opowiada o wybitnym organiście ks. Andrzej Zarzycki.