Biskup radomski przewodniczył Mszy św. w kościele Świętych Apostołów Piotra i Andrzeja w Jedlińsku. – Zgromadziliśmy się w tej świątyni złączeni naszą pamięcią i wiarą w świętość sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego. Gromadzimy się tutaj, aby prosić o jego beatyfikację, aby całemu światu była objawiona prawda o jego świętym życiu – mówił.

W czasie liturgii ordynariusz miał na sobie krzyż biskupi z relikwiami Krzyża Świętego, należący niegdyś do sługi Bożego. Biskup Gołębiowski otrzymał go z okazji 50. rocznicy święceń kapłańskich. – Dar ten przyjął najprawdopodobniej dzień po rocznicy święceń, bo wtedy był na Świętym Krzyżu, aby sprawować Mszę św. i dziękować za 50 lat kapłaństwa. Jesteśmy w czasie sprawowania Eucharystii, tego cudownego sakramentu, który był tak bliski dla biskupa Piotra i w czasie którego zakończył swoją ziemską pielgrzymkę 2 listopada 1980 roku – mówił w homilii bp Solarczyk. – To, że krzyż biskupi, który mam na sobie, należał do sługi Bożego i to, że w czasie renowacji objawiły się relikwie Krzyża Świętego, odczytuję jako znak, że biskup Piotr staje dzisiaj pośród nas. To jest jego katecheza na rok 2023 dla naszej diecezji, mówiąca o tym, abyśmy potrafili żyć z wiarą i trwać w obecności i tajemnicy Boga – dodał.

Na zakończenie zgromadzeni w świątyni odmówili modlitwę o beatyfikację: „Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu. Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować Jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom. Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy. Amen”.

Piotr Gołębiowski urodził się 10 czerwca 1902 roku w Jedlińsku. Święcenia kapłańskie przyjął 12 października 1924 roku w katedrze sandomierskiej. 3 czerwca 1957 roku papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym sandomierskim. Od stycznia 1967 roku samodzielnie kierował diecezją, najpierw przez ponad rok jako wikariusz kapitulny, później zaś jako administrator apostolski. Nigdy nie został zatwierdzony przez komunistyczne władze jako ordynariusz diecezji. Był jedynym polskim biskupem, który nie otrzymał paszportu, by wziąć udział o obradach Soboru Watykańskiego II. Zmarł 2 listopada 1980 roku podczas Mszy św. w kaplicy sióstr Służek NMP Niepokalanej w Nałęczowie. Został pochowany w bazylice katedralnej w Sandomierzu.