Gdy hospicjum przychodzi do rodziny

Sztab ludzi spieszących z pomocą. Łatwo rozpoznać organizatorów, bo wszyscy w charakterystycznych żółtych podkoszulkach. Od razu przypominają się widziane w Radomiu i okolicy żółte pojazdy Hospicjum Królowej Apostołów. A duszą całości, bez którego nie byłoby tej konferencji, jak i tego hospicjum, jest pallotyn ks. Marek Kujawski.

A on sam wciąż odwołuje się do współbrata, nieżyjącego już pioniera opieki hospicyjnej ks. Eugeniusza Dutkiewicza. W przerwach między wykładami w auli można słuchać nagrań z wypowiedziami przedwcześnie zmarłego pallotyna.

„Chory w hospicjum jest kierownikiem osób posługujących” – chyba ta zasada, wypracowana przez ks. Dutkiewicza, jedna z dziesięciu, najmocniej ustawia hierarchię wartości i porządek w organizowaniu odwiedzin u terminalnie chorych. A czym jest hospicjum? – To wspólnota osób posługujących chorym, ich rodzinom i osieroconym. Istotę posługi hospicyjnej stanowi poprawa jakości życia, realizowana przez bezinteresowną miłość – mówi ks. Kujawski.   Ks. Marek Kujawski, organizator konferencji
Pallotyn już od 25 lat zajmuje się pracą duszpasterską w hospicjach Ks. Zbigniew Niemirski/GN

Z roku na rok zwiększa się liczba zapraszanych wykładowców, obejmując też swoim zasięgiem coraz odleglejsze ośrodki. Tym razem wykłady oscylujące wokół tego, jak hospicjum ma funkcjonować w środowisku rodziny, głosili specjaliści m.in. z Warszawy, Szczecina, Katowic, Mysłowic oraz z Montmorency we Francji i z Lwowa na Ukrainie. Wśród zaproszonych z Radomia byli też duchowni. Ks. dr Dariusz Skrok, liturgista z Instytutu Teologicznego, mówił o liturgii Kościoła domowego w służbie człowiekowi choremu. Biblista ks. dr Zbigniew Niemirski, także z tego instytutu, przybliżył uczestnikom obraz cierpienia i choroby w Piśmie Świętym. Sobotniej Mszy św. 6 października, w drugim dniu obrad, przewodniczył bp Henryk Tomasik. A następnego dnia o przewodniczenie Eucharystii wieńczącej całość konferencji poproszony został rektor radomskiego seminarium ks. dr Jarosław Wojtkun.

Hospicjum, przychodząc do rodziny, przynosi ze sobą kompleksową, profesjonalną pomoc. Ważną sprawą jest niesiona terminalnie chorym opieka paliatywna. Ale tym, z czym hospicjum powinno przede wszystkim wchodzić do domu chorego, mają być współczucie, gotowość do poświęcenia i poszanowanie dla godności drugiego człowieka. Niebagatelną sprawą jest także wymiar ewangelizacyjny. I chory, i jego rodzina powinni odczuć, Kto z wolontariuszami przyszedł do ich domu.

Patronem medialnym konferencji był „Gość Niedzielny”.