Koncert wpisał się w festiwalowy cykl „Mazowsze w Koronie”, który odbywa się w zabytkowych wnętrzach regionu od 2001 r. - Pierwsza edycja festiwalu była elementem obchodów 475. rocznicy inkorporacji Księstwa Mazowieckiego do Korony Królestwa Polskiego. W ciągu poprzednich edycji cyklu udało się, wraz z lokalnymi partnerami, współorganizatorami wydarzeń, przygotować 132 koncerty symfoniczne i kameralne z udziałem wybitnych solistów, czołowych polskich zespołów muzyki dawnej, zespołów kameralnych, znakomitych orkiestr symfonicznych i kameralnych oraz chórów - informuje Radosław Lubiak z działu promocji koncertów.

Tegoroczne koncerty wpisują się w 1050. rocznicę chrztu Polski. Wybrana w tym roku trasa obejmuje: Warszawę-Zeszeń, kościół pw. Wniebowzięcia NMP, Kamionną, kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, Sadowie, kościół pw. św. Stanisława, Myszyniec, bazylikę pw. Trójcy Przenajświętszej, i Magnuszew, kościół pw. św. Jana Chrzciciela.

- Festiwal „Mazowsze w Koronie” odwiedza stolicę gminy Magnuszew, gdzie przed laty mieszkał Mikołaj Powała, rycerz spod Grunwaldu, a także gdzie przebywały rody Magnuszewskich, jego potomków, oraz znamienite rody Potockich i Zamoyskich. To 136. wieczór muzyczny w ramach festiwalu - mówi Małgorzata Ewa Kalicińska, autorka i koordynator festiwalu.

Zabytkowy kościół w Magnuszewie stał się wyśmienitym wnętrzem dla koncertu, podczas którego w części poświęconej muzyce sakralnej wysłuchano m.in. „Gaude, Mater Polonia” Wincentego z Kielczy i „Ave Verum Corpus” Wolfganga A. Mozarta, a potem - w części prezentującej słynne partie chóralne - „Va, pensiero” z opery „Nabucco” Giuseppe Verdiego i „Mazura” ze „Strasznego dworu” Stanisława Moniuszki.

Magnuszew był gniazdem rodu Magnuszewskich herbu Ogończyk, a potem własnością Potockich i Zamojskich. Od XIV w. miał prawa miejskie, które ostatecznie utracił w 1869 r. Pierwszy drewniany kościół w Magnuszewie powstał przed 1378 r. i wtedy erygowano parafię. Świątynia spłonęła w 1655 r. W jej miejsce postawiono kolejną, również drewnianą. Ta również spłonęła. Obecny kościół, pw. św. Jana Chrzciciela, według projektu architekta Joachima Hempla, fundacji Konstancji z Czartoryskich Zamojskiej, został wzniesiony w latach 1786-1787. Konsekrował go w 1821 r. bp Adam Pro­sper Burzyński, ordynariusz sandomierski. Po zniszczeniach I wojny światowej został odnowiony staraniem ks. Tomasza Krauzera.