Za seminaryjną furtą

Powstały w pierwszych wiekach Kościoła. Taka odpowiedź pada dość często, ale nie najczęściej. Średniowiecze to typowanie najczęstsze. Ale żadna z tych propozycji nie jest poprawna. Seminarium duchowne to instytucja powstała na mocy postanowień Soboru Trydenckiego, a konkretnie „Dekretu o reformie” z 15 lipca 1563 r. Wcześniej to zakony troszczyły się o to, by kandydaci odbywali odpowiednie studia, dbając przy tym o formację ascetyczną. „Przygotowanie kandydatów do diecezjalnego stanu duchownego odbywało się wedle przypadkowych, a niekiedy bardzo niskich standardów. Skutkiem tego stanu rzeczy były ogromne dysproporcje poziomu wykształcenia kleru. Bywało, że w niektórych regionach księża ledwo potrafili odczytać formuły Mszy św. i innych obrzędów, nie mówiąc o rozumieniu wypowiadanych słów” – pisze ks. Adam Orczyk w książce „Kształcenie i wychowanie w seminariach duchownych od XVI do połowy XX wieku”.