Decyzję Nuncjatury Apostolskiej w Polsce w siedzibie Kurii Biskupiej w Radomiu ogłosił bp  Henryk Tomasik. Ordynariusz przeczytał następnie fragment listu nuncjusza:

„Ojciec Święty składa Księdzu Biskupowi bardzo serdecznie podziękowanie za posługę kapłańską i biskupią pełnioną przez ponad 34 lata, najpierw jako biskup pomocniczy diecezji sandomierskiej, a od 1992 roku diecezji radomskiej. Wniósł Ksiądz Biskup cenny wkład w rozwój i życie duchowe diecezji”. Na koniec, podczas ogłoszenia papieskiej decyzji, bp Tomasik powiedział: – To nie jest pożegnanie, ale podziękowanie za pewien etap posługi duszpasterskiej. I prosimy o dalszą pracę na rzecz diecezji.

Bp Adam Odzimek nie krył wzruszenia, gdy mówił: – W czasie uroczystości 50-lecia święceń kapłańskich powiedziałem, patrząc wówczas na katedrę: „Ilu tu jest przyjaciół!”. Dzisiaj wspominam również moje święcenia biskupie i banner z napisem: „Byłeś z nami, jesteśmy z tobą”. I myślę, że są to słowa, które będą nadal mi towarzyszyły z podziękowaniem za waszą obecność. Proszę o łaskę zdrowia, proszę o modlitwę w tej intencji. Byłem szczęśliwym księdzem i szczęśliwym biskupem.

Bp Adam Odzimek urodził się 7 października 1944 r. w Radomiu. Po ukończeniu tutejszego Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Syrokomli wstąpił w 1962 r. do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Czas jego formacji seminaryjnej został przerwany jednym z przejawów represji władz państwowych wobec Kościoła w Polsce. Otrzymał bowiem wezwanie na dwuletni pobyt w wojsku w jednostkach w Gubinie i Opolu. Święcenia kapłańskie przyjął w sandomierskiej katedrze z rąk sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego 31 maja 1969 r. Podejmował posługę w następujących parafiach: Bardzice, Szewna, Białaczów i w parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Skarżysku-Kamiennej. W 1972 r. został skierowany na Katolicki Uniwersytet Lubelski w celu podjęcia studiów specjalistycznych. Ukończył je w 1976 r., uzyskując magisterium i licencjat z teologii biblijnej. Z kolei w 1978 r. obronił pracę doktorską. Zaraz potem otrzymał nominację na wykładowcę Nowego Testamentu w sandomierskim seminarium duchownym. Licencjat z nauk biblijnych uzyskał na Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, gdzie studiował w latach 1980–1984.

Jan Paweł II mianował go 25 kwietnia 1985 r. biskupem tytularnym Tadamata i pomocniczym diecezji sandomiersko-radomskiej. Sakrę biskupią otrzymał 12 maja tegoż roku z rąk kard. Józefa Glempa. Były to pierwsze święcenia biskupie w Radomiu. Uczestniczyło w nich kilkadziesiąt tysięcy wiernych. Jako biskup pozostał wykładowcą Pisma Świętego, zarówno w Wyższym Seminarium Duchownym, jak również w Instytutach Teologicznych dla świeckich i sióstr zakonnych. W latach 1990–1998 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski ds. Trzeźwości. Decyzją papieską z 25 marca 1992 r. został mianowany biskupem pomocniczym nowej diecezji radomskiej.