Mszy św. z okazji jubileuszu, nazywanego żelaznym, przewodniczył bp Marek Solarczyk.
W homilii ordynariusz powiedział: - Niech ten jubileusz 65-lecia istnienia wspólnoty parafialnej pw. Wniebowzięcia NMP będzie okazją do uświadomienia sobie, że jest to miejsce, gdzie Maryja, nasza patronka, nie tylko przypomina, że było wydarzenie wniebowzięcia, ale Ona jest wyjątkową orędowniczką, aby każdy z nas na drodze życia, wiary, dążył do tego, co wieczne... Niech każdy dzień będzie kolejną kartą pięknej historii parafii. Niech będzie wypełniony darami jedności i dobroci, miłości i pokoju między nami, tworzącymi tę parafię, tę wspólnotę.
Ksiądz kan. Bolesław Mikrut, proboszcz w Orońsku od 20 lat, odwołując się do minionych lat, ale też patrząc w przyszłość, powiedział: - Dziś przyszła pora na świętowanie jubileuszu, ale także na spojrzenie w przyszłość, bo kolejne zadania czekają. Jubileusz powstania parafii jest szczególną okazją do spojrzenia wstecz i zobaczenia, jak wiele dobrego daje wiara chrześcijańska oraz wspólnota lokalnej społeczności. Jak ważną rolę odgrywa w niej świątynia, kapłan i wierni, grupy modlitewne i formacyjne, wspólne przeżywanie świąt, wspólna modlitwa - słowem świadectwo wiary. Trudno dziś sobie wyobrazić parafię w Orońsku bez tych wszystkich dzieł Bożych, które zostały stworzone udziałem minionych pokoleń i aktualnie żyjących ludzi. Ile w nich jest pracy i wyrzeczeń, ale także pasji, miłości oraz żywej wiary.
Z okazji jubileuszu powstała monografia, praca zbiorowa pod red. ks. Mikruta pt. „65 lat parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Orońsku”.
Dzieje parafii to ostatnie 65 lat, jednak historia Orońska sięga średniowiecza. U początku stanowiło ono własność Andrzeja Starościńskiego herbu Abdank, potem Jana Kyczkowskiego. Dziesięcina była oddawana do opactwa w Wąchocku i w części dla parafii Kowala, do której Orońsko należało pod względem kościelnym. Kaplica drewniana, kryta gontem, istniała w Orońsku prawdopodobnie od XVII w., ale uległa zniszczeniu i została rozebrana w I połowie XIX w. Kaplica prywatna na terenie parku dworskiego została wzniesiona w 1841 roku według projektu Franciszka Ksawerego Christianiego, właściciela dóbr Orońsko. Była to budowla późnoklasycystyczna w typie świątyni greckiej. W tej kaplicy wikariusze z Kowali sprawowali nabożeństwa dla miejscowej ludności do 1945 r. Po wybudowaniu kościoła parafialnego kaplica została przywrócona zespołowi podworskiemu.
W 1954 r. w Orońsku zamieszkał ks. Józef Janicki. 5 marca 1957 roku bp. Jan Kanty Lorek erygował parafię z wydzielonych wiosek parafii Kowala i Mniszek. Budowa kościoła trwała w latach 1959-1960 i została wstrzymana przez władze komunistyczne. Obecny kościół zbudowano dopiero w latach 1974-1978 w innym miejscu. Świątynia powstała według projektu architektów Władysława Pieńkowskiego i Konstantego Jankowskiego z Warszawy. Wybudowano ją staraniem ks. Zbigniewa Zasonia, który w 1972 roku został mianowany proboszczem w Orońsku. 13 sierpnia 1978 roku kościół poświęcił sługa Boży bp Piotr Gołębiowski.
Od 2002 roku, po przejściu na emeryturę ks. Zasonia, proboszczem jest ks. Bolesław Mikrut.
Jubileuszowa Eucharystia sprawowana była przy licznym udziale wiernych.