Ksiądz Wojtyła jest pracownikiem Katedry Teorii, Historii i Filozofii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. K. Pułaskiego w Radomiu i wykładowcą filozofii w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu. Nagrodę "Feniks" otrzymał za książkę pt.: "Osoba, społeczność, demokracja. W poszukiwaniu personalistycznych podstaw władzy społecznej". Do tegorocznej, 25. edycji konkursu, zgłoszono ponad  250 tytułów w 19 kategoriach.

Gala, podczas której wręczono nagrody, odbyła się 1 października w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie. - Książka została zgłoszona przez Wydawnictwo Towarzystwo Naukowe KUL, w którym została wydana. Informację o uzyskaniu nagrody otrzymałem tydzień przed uroczystą galą, akurat przebywałem w Poznaniu na konferencji. Miałem telefon z wydawnictwa i poinformowano mnie, że moja książka uzyskała nagrodę w kategorii "Nauki kościelne" - mówi ks. Wojtyła. - Jestem bardzo wzruszony, że moja książka została doceniona, wdzięczny wydawnictwu, że zgodziło się ją wydać. W sposób szczególny chciałbym podziękować moim przyjaciołom, którzy wspierali mnie w pisaniu tej książki, towarzyszyli mi na tej drodze i byli ze mną na gali. To była bardzo piękna chwila w moim życiu. Tę nagrodę chciałbym zadedykować wszystkim moim przyjaciołom - dodaje.

Uzasadniając wybór, książki ks. Wojtyły, członkowie Kapituły napisali: "Za naukowe opracowanie zagadnienia istoty władzy, poparte badaniami istoty relacji między człowiekiem, społeczeństwem a strukturami i instytucjami władzy państwowej w systemach opartych na demokracji. Prezentując modele utrzymania podmiotowości obywatela i możliwości płynących z posiadania przez niego władzy, nie pomija zagrożeń, jakie ta władza może nieść".

Książka ks. Wojtyły jest próbą filozoficznego uzasadnienia demokracji jako najbardziej właściwego, z punktu widzenia personalizmu, porządku władczego. Jak pisze autor we wstępie: "Chodzi tu zwłaszcza o ukazanie centralnych założeń, które nadając personalizmowi dojrzały, systemowy kształt, pozwalają zarazem budować na nim określoną wizję standardu władzy w społeczeństwie demokratycznym. Refleksja ta wydaje się szczególnie ważna, gdyż sfera władzy, jak żadna inna, jest podatna na działanie bezlitosnych, nieetycznych mechanizmów, prowadzących do wielorakich form alienacji".