Każdy uczestnik biegu otrzymał pamiątkowe koszulki z wizerunkiem Jana Pawła II. Na koniec przygotowano gorącą herbatę i papieskie kremówki. Ksiądz Andrzej Margas, proboszcz miejscowej parafii św. Józefa powiedział, że inicjatywa ma na celu uczczenie pontyfikatu papieża Polaka. – Zwykle koncentrujemy się na modlitwie przy relikwiach papieża Polaka, które kilka lat temu otrzymaliśmy od abp. Mieczysława Mokrzyckiego ze Lwowa. Klękamy przed nimi, modląc się za jego przyczyną o potrzebne łaski dla naszych rodzin i ojczyzny. W tym roku wspominamy również rocznicę męczeńskiej śmierci ks. Jerzego Popiełuszki, prosząc Boga o pokój w naszym kraju, abyśmy potrafili żyć w zgodzie i miłości, aby zło dobrem zwyciężać – powiedział ks. Margas.

Jednym z pomysłodawców biegu jest Piotr Leśnowolski, wieloletni wójt, a następnie burmistrz Jedlni-Letniska. – To jest piękne i radosne, że od 13 lat gromadzi się ok. 200 osób, które nie tylko biegną, ale i wspominają św. Jana Pawła II. Przed samym biegiem odbywa się krótkie nabożeństwo w kościele, wspominamy też nauczanie Ojca Świętego – opowiada Piotr Leśnowolski.

Wydarzenie organizacyjnie wspierali Rycerze Kolumba z parafii św. Józefa. – Dopiero rozpoczynamy naszą działalność. Dzisiaj wspieramy bieg papieski, który jest świetną inicjatywą. Nie tylko przez same nabożeństwo możemy wyrazić swoje przywiązanie do papieża, ale także przez takie wydarzenia jak bieg dla papieża. To integruje lokalną społeczność – powiedział Michał Parys, Rycerz Kolumba.

W biegu uczestniczył m.in. Łukasz Lipnicki z pobliskiego Aleksandrowa. – Powiem szczerze, że do biegu nakłonił mnie mój syn. Przekonywał mnie, że sport to zdrowie. Dlatego biegnę. Ale nie zapominajmy, że gromadzi nas tu również osoba Jana Pawła II. To była niezwykła postać, która przyczyniła się do zmiany ustroju nie tylko w Polsce, ale i w tej części Europy – powiedział uczestnik biegu.

Z kolei Zdzisław Łobodziński przyznał, że w jego pamięci wciąż pozostaje Jan Paweł II. – Wracam dzisiaj do chwili wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Pracowałem wówczas w Czechosłowacji. To było ogromne przeżycie dla nas Polaków. Byliśmy dumni i szczęśliwi – powiedział Z. Łobodziński.