Pierwsza rocznica śmierci bp. Adama Odzimka przejdź do galerii

Witając obecnych na liturgii, bp Marek powiedział: - Moi drodzy, w wieczór trzeciej Niedzieli Wielkiego Postu gromadzimy się tutaj w naszej świątyni katedralnej, by oddawać chwałę Bogu. Stajemy z zawierzeniem tego, co dzisiaj i tego, co będzie jutro, wierząc że to jest czas wyjątkowej obecności i działania Boga. W sposób szczególny w te wigilię dnia pierwszej rocznicy śmierci ks. bp. Adama Odzimka dziękujemy za jego życie, za jego wiarę, za jego posługę. Zawierzamy go Bożemu miłosierdziu.

W homilii bp Solarczyk odwołał się do zawołania śp. bp Adama Odzimka: "Aby wiara i miłość były mocne". Ordynariusz radomski powiązał je z treścią niedzielnych czytań mszalnych, które mówiły o wędrówce Izraela z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej, gdy stanęli wobec braku wody na pustyni, otrzymując cudownie wodę ze skały, oraz z czytaną w Ewangelii sceną spotkania Pana Jezusa z Samarytanką, która - proszona przez Zbawiciela o wodę - usłyszała, że może otrzymać dar wody żywej.

- Kiedy patrzymy na osobę śp. bp. Adama Odzimka i przywołujemy jego zawołanie biskupie: „Aby wiara i miłość były mocne”, to właściwie można je odczytać i skomentować dzisiaj, przypominając słowa: Zobacz, oto Bóg wpisał w nas ten dar. To źródło już jest. Może potrzeba, jak już słyszeliśmy w pierwszym czytaniu, takiego dotknięcia laski Mojżesza, tego wyjątkowego znaku, że Bóg dotyka, że Bóg wchodzi w życie człowieka. Zauważmy dzisiaj i odnówmy, że Bóg jest, że On żyje, działa i On swoje dzieła zrealizuje w nas i przez nas. A my chrońmy to, co jest Jego źródłem, abyśmy my w tym żyli i aby inni mogli z tego korzystać - powiedział ordynariusz radomski.

Homilia bp. Marka Solarczyka:

Po homilii w modlitwie wiernych, odczytanej przez diakona Patryka Korcza,  wybrzmiało wezwanie: „Módlmy się za bp. Adama Odzimka,  w pierwszą rocznicę jego śmierci, aby Pan, któremu wiernie służył w Kościele radomskim, przyjął go do swego królestwa.

Biskupp Adam Odzimek urodził się 7 października 1944 r. w Radomiu. Jego formację seminaryjną do kapłaństwa przerwała służba wojskowa. Święcenia kapłańskie przyjął 31 maja 1969 r. Skierowany  na studia specjalistyczne studiował Pismo św. w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie.

25 kwietnia 1985 r. został mianowany biskupem pomocniczym sandomiersko-radomskim i biskupem tytularnym Tadamata, a sakrę biskupią przyjął 12 maja 1985 r. Za motto swojej posługi biskupiej obrał słowa "Ne deficiant fides caritasque" (Aby wiara i miłość były mocne). 25 marca 1992 r. został mianowany biskupem pomocniczym radomskim. Doktor teologii i licencjat nauk biblijnych, wikariusz generalny, dziekan Kapituły Katedralnej św. Kazimierza i wykładowca Instytutu Teologicznego UKSW w Radomiu. Zmarł 13 marca 2022 roku. Został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Limanowskiego w Radomiu w grobowcu biskupów radomskich.