Święcenia w radomskiej katedrze przejdź do galerii

To Chrystusowe pytanie skierował bp Henryk do czternastu diakonów, którzy przyjęli dziś święcenia kapłańskie. – Panu Bogu dziękujemy za tych, co niczym prorok Izajasz odpowiedzieli na Boże wezwanie: „Oto ja, poślij mnie”. Panu Bogu dziękujemy, że wybrał ich spośród ludzi i posyła ich do ludzi. Do modlitwy dziękczynnej dołączamy błaganie, aby całym życiem mówili za św. Piotrem: Panie, Ty wszystko wiesz. Ty wiesz, że Cię kocham. Aby w całym życiu nie szukali siebie, ale by szli budować lud Boży – mówił bp Henryk.

Liturgia święceń, pod przewodnictwem bp. Henryka, sprawowana była w radomskiej katedrze przy udziale bp. Adama Odzimka. Koncelebrowało ją niemal stu księży, którzy przyjechali z wielu zakątków naszej diecezji. Byli wśród nich proboszczowie rodzinnych parafii święconych diakonów oraz parafii, gdzie ci spędzili ostatni semestr na praktykach duszpasterskich.

Świątynię katedralną wypełnili członkowie rodzin oraz znajomi i przyjaciele neoprezbiterów. – To, co mogę powiedzieć dziś o przeżyciu tego dnia zawiera się w jednym słowie: wzruszenie – mówi Magdalena Pońska, siostra Krzysztofa Kwiatkowskiego. Pytana o słowa życzeń dla brata, wskazuje na Bożą moc, która powinna mu towarzyszyć. – I oby Krzysztof oraz wszyscy jego koledzy cieszyli się życzliwością i wdzięcznością ludzi – dodaje.

Na zakończenie liturgii w imieniu nowo wyświęconych dziękował ks. Wojciech Prawda. Słowa wdzięczności kierował najpierw do biskupów i do pracowników Wyższego Seminarium Duchownego, ale szczególnie ciepło zabrzmiały te, skierowane do rodziców, a szczególnie mam – wszak święcenia odbyły w przededniu Dnia Matki.

Jutro i w następną niedzielę odbędą się Msze św. prymicyjne, które neoprezbiterzy będą sprawować  w swych rodzinnych parafiach. A potem zostaną posłani na swe pierwsze parafie. Tam ich zadaniem będą słowa z Pierwszego Listu św. Piotra, które przypomniał bp Tomasik: – Wy również jesteście niczym żywe kamienie, z których budowany jest duchowy dom. Jesteście świętymi kapłanami, którzy przez Jezusa Chrystusa składają Bogu miłe, duchowe ofiary.