Batalia o rodzinę trwa

Wskazując na najbardziej znamienne rysy duchowości, heroizmu w obronie wiary i Kościoła oraz pasterskiej posługi pasterza Kościoła sandomierskiego bp Henryk Tomasik, który przewodniczył Mszy św., podkreślił w homilii pobożność maryjną. To ona, złączona z duszpasterskim zmysłem, sprawiła, że bp Piotr po mistrzowsku realizował wskazania Soboru Watykańskiego II i Episkopatu Polski dotyczące małżeństwa i rodziny. W tym duchu sługa Boży zawierzył rodziny diecezji po koronacji obrazu Matki Bożej w Studziannie, a przygotowując koronację w Błotnicy, zwrócił uwagę  na potrzebę dobrego przygotowania do sakramentu małżeństwa. - To bardzo ważny znak i wezwanie dla nas w tych czasach, gdy rozgrywa się wielka batalia o rodzinę - mówił ordynariusz.

Bp Tomasik apelował także o duszpasterską troskę, jaką trzeba objąć przygotowujących się do sakramentu małżeństwa. - Potrzebna jest nam pomoc Matki Bożej, pomoc Świętej Rodziny i bardzo konkretne wskazania doświadczonych duszpasterzy. Tak dużo mówi się o rodzinie i małżeństwie i tak bardzo trudno jest w pełni przez wielu chrześcijan zaaprobować chrześcijańską ewangeliczną wizję rodziny i małżeństwa tak, aby rodzina była małym Kościołem, Kościołem domowym. Mamy świadomość, że wciąż za słabe jest przygotowanie wielu młodych ludzi do sakramentu małżeństwa i do małżeństwa. Przygotowanie do sakramentu małżeństwa to jest kształtowanie wiary tak, aby w duchu tej wiary dobrze przeżyć sakrament małżeństwa, aby on kształtował późniejsze życie - podkreślał.

Przed Mszą św. w kościele odbyła się akademia przygotowana przez uczniów miejscowego Publicznego Gimnazjum im. bp. Piotra Gołębiowskiego. Eucharystię celebrowali księża, którzy na tę uroczystość przyjechali z różnych części diecezji.

Piotr Paweł Gołębiowski urodził się 10 czerwca 1902 r. w Jedlińsku. Tam w 1913 r. ukończył szkołę elementarną i rozpoczął dalszą naukę w progimnazjum Wojciechowicza w Radomiu, które następnie zostało przekształcone w gimnazjum im. Jana Kochanowskiego. 17 czerwca 1919 r., po złożeniu egzaminu uzupełniającego, został przyjęty na II kurs Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. W seminarium P. Gołębiowski uchodził za bardzo zdolnego, obowiązkowego i rozmodlonego alumna. 14 października 1923 r. kleryk Gołębiowski przyjął w katedrze sandomierskiej z rąk bp. Pawła Kubickiego pierwsze święcenia. W tym samym roku wyjechał do Rzymu na dalsze studia. W czasie 5-letniego okresu rzymskich studiów zdobył doktoraty z filozofii i teologii. Także czasie studiów, 12 października 1924 r., w katedrze sandomierskiej przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Kubickiego.

Po rocznej pracy jako wikariusz w diecezji otrzymał nominację na profesora Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, gdzie wykładał teologię moralną. W 1934 r. poprosił o zwolnienie z tej funkcji, motywując to problemami zdrowotnymi. 16 sierpnia 1941 r. ksiądz Gołębiowski otrzymał nominację na probostwo w Baćkowicach, małej miejscowości na trasie z Opatowa do Łagowa. W czasie okupacji był ojcem dla całej parafii. Na plebani kształcił w tajnych kompletach młodzież. 23 lipca 1945 r. ks. Gołębiowski został przeniesiony na stanowisko rektora przy kościele Świętej Trójcy w Radomiu. Od 14 kwietnia 1947 r. do 28 marca 1951 r. duszpasterzował w Koprzywnicy, skąd przeniesiony został do pracy w seminarium w Sandomierzu.

3 czerwca 1957 r. papież Pius XII mianował ks. Gołębiowksiego biskupem pomocniczym sandomierskim. Od 6 stycznia 1967 r. bp Piotr samodzielnie kierował diecezją, najpierw jako wikariusz kapitulny, później zaś jako administrator apostolski.

  W uroczystości, jak każdego roku, wzięła udział wspólnota miejscowego Publicznego Gimnazjum im. bp. Piotra Gołębiowskiego
ks. Zbigniew Niemirski /Foto Gość

Podczas obchodów jubileuszu 150-lecia diecezji sandomierskiej, 18 sierpnia 1968 r., pod przewodnictwem prymasa kard. Stefana Wyszyńskiego i kard. Karola Wojtyły dokonano koronacji obrazu Matki Bożej Świętorodzinnej w Studziannie. 18 sierpnia 1974 roku w Wysokim Kole odbyła się uroczystość koronacji obrazu Matki Bożej Różańcowej. 21 sierpnia 1977 roku miała miejsce kolejna uroczystość - koronacja obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Błotnicy.

Od początku Soboru Watykańskiego II, aż do jego zakończenia, z powodu jego niezłomnej postawy wobec prób rozbicia jedności Kościoła przez władze komunistyczne, odmawiano bp. Gołębiowskiemu wydania paszportu na wyjazd do Rzymu. Choć paszport uzyskał w 1973 r., nigdy przez władze nie został zatwierdzony jako ordynariusz.

W dniu ukończenia 75. roku życia, 10 czerwca 1977 r., bp Gołębiowski wystosował urzędowe pismo do ojca świętego Pawła VI z prośbą o zwolnienie z obowiązków administratora apostolskiego. Na początku 1980 r., zwracając się do ojca świętego Jana Pawła II, poprosił ponownie o zwolnienie z obowiązków kierowania diecezją. Prośbę motywował przebytą ciężką chorobą serca i pogarszającym się stanem zdrowia. W niedzielę 2 listopada 1980 r. bp Gołębiowski zmarł podczas Mszy św. celebrowanej w kaplicy Sióstr Służek NMP Niepokalanej w Nałęczowie. Został pochowany w podziemiach bazyliki katedralnej w Sandomierzu.

Proces beatyfikacyjny, który rozpoczął się z inicjatywy jego następcy bp. Edwarda Materskiego, prowadzi diecezja radomska.