Miał poprowadzić oazowy Dzień Wspólnoty w Skarżysku-Kamiennej. Nie dojechał. Zmarł 31 lipca 2012 roku.
Mija 7. rocznica nieoczekiwanej śmierci bp. Stefana Siczka. Urodził się 20 września 1937 r. w podradomskiej miejscowości Siczki, która wówczas należała do parafii Jedlnia. Przez pierwsze 7 lat życia przebywał w domu rodzinnym, gdzie wraz z 6 rodzeństwa pomagał rodzicom w pracach polowych. Podczas II wojny światowej wraz z całą rodziną i innymi mieszkańcami miejscowości musiał opuścić dom i udać się na tułaczkę, co mocno zapisało się w pamięci przyszłego biskupa.
Po ukończeniu nauki w szkole w Piotrowicach w 1951 r. wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Księży Misjonarzy w Krakowie. Tam Stefan Siczek uczył się tylko rok, bo władze komunistyczne przywłaszczyły sobie budynek szkoły, a placówkę zamknęły. 1 września 1952 r. rozpoczął IX klasę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym im. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu. Po zdaniu matury złożył dokumenty do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu.
Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze sandomierskiej 27 maja 1961 r. z rąk bp. Jana Kantego Lorka. Pierwszą placówką ks. Siczka była parafia pw. św. Pawła Apostoła w Sandomierzu. Gdy bp Lorek postanowił wysłać go na dalsze studia na Uniwersytet Gregoriański w Rzymie, nie udało się to z powodu sprzeciwu władz komunistycznych. W 1963 roku ks. Siczek rozpoczął studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Studia te ukończył w 1967 roku. Został wówczas mianowany duszpasterzem parafii Sucha koło Pionek. Po obronie pracy doktorskiej w 1972 r. został mianowany ojcem duchownym sandomierskiego seminarium. W 1986 r. został natomiast kapelanem domu generalnego Zgromadzenia Sióstr Służek NMP Niepokalanej w Mariówce.
25 marca 1992 r. Jan Paweł II mianował ks. Siczka biskupem pomocniczym nowo utworzonej diecezji radomskiej. Głównym konsekratorem był kard. Józef Glemp, prymas Polski, a współkonsekratorami - abp Stanisław Nowak, metropolita częstochowski, i bp Edward Materski, biskup radomski. Biskupim zawołaniem bp Siczka stały się słowa: "Vivere Evangelio" (Żyć Ewangelią), a stolicą tytularną zostało Dagno.
Biskup Siczek, jako administrator, kierował diecezją radomską po śmierci bp. Jana Chrapka i po watykańskiej nominacji dla bp. Zygmunta Zimowskiego.
Od roku 2009 bp Stefan zmagał się z ciężkimi chorobami. Gdy był administratorem diecezji, przeszedł poważną operację. Po powrocie do zdrowia duszpasterzował w diecezji aż do dnia niespodziewanej śmierci.
Biskup Siczek został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w Radomiu. Spoczął w mogile, gdzie pół roku wcześniej został pochowany bp Edward Materski, pierwszy biskup radomski.
Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie!