Torfianki dla iglicy małej i zalotek
Stanowiska powstały dla ochrony rzadkich gatunków ważek.
W czerwcu Mazowiecko-Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne odtworzyło dwie torfianki w ramach ochrony czynnej w strefie ostoi miejsca rozrodu i regularnego przebywania iglicy małej – rzadkiego i chronionego gatunku ważki. Stefa znajduje się na terenie Nadleśnictwa Stąporków i jest jedyną taką na terenie RDLP w Radomiu. Działania wpłyną pozytywnie także na inne gatunki ważek.
Prace zostały wykonane zgodnie z decyzją Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Kielcach na wniosek Mazowiecko-Świętokrzyskiego Towarzystwa Ornitologicznego. Stanowisko to znajduje się w granicach ostoi Natura 2000 „Dolina Czarnej”, a samo torfowisko położone jest w dolinie rzeki.
- Iglica mała jest najmniejszą europejską ważką, ma ścisłe wymagania co do środowiska występowania. To tyrfobiont – gatunek związany z torfowiskami i małymi torfowiskowymi zbiornikami wodnymi. W przypadku iglicy koniecznie z określonymi gatunkami turzyc, tj. turzyca bagienna czy nitkowata – tak mówi o wymaganiach co do środowiska życia iglicy małej Zbigniew Fijewski, autor stwierdzenia tego gatunku w Górach Świętokrzyskich.
W ramach ochrony czynnej, z pomocą lokalnego przedsiębiorcy wykonano niewielkie torfianki o średnicy 4-5 m na obrzeżu torfowiska, tak by do minimum ograniczyć ingerencję w siedlisko. Torf został wywieziony, szacunkowo po około 10 latach nastąpi regeneracja i torfianka zarośnie torfowcami, przez ten czas będzie środowiskiem życia ważek, ale też i miejscem występowania rzadkich roślin – przykładowo zaobserwowano, że na odsłoniętej podczas takich prac warstwie torfu intensywnie rozwijają się rosiczki.
Na środowisko występowania tego gatunku negatywny wpływ mają suche lata i związane z tym obniżenie wód gruntowych, a w dalszej kolejności sukcesja, czyli zarastanie torfowisk drzewami i krzewami oraz trzciną. Wykonane prace przyczynią się też do poprawy warunków bytowania innych cennych i chronionych gatunków ważek np. z rodzaju zalotka.
