Ordynariusz radomski przewodniczył Mszy św. w sanktuarium Chrystusa Cierniem Koronowanego i Krwi Zbawiciela w Wielkiej Woli-Paradyżu, gdzie pobity kapłan jest proboszczem.
Eucharystię z bp. Solarczykiem celebrowało grono kapłanów przy udziale wiernych, poruszonych dotkliwym pobiciem proboszcza, który w stanie ciężkim znajduje się w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Łodzi.
- Gromadzimy się w naszej świątyni, aby zawierzać Bogu i Jego mocy naszego księdza proboszcza ks. Adama prosząc o łaskę zdrowia. Prosząc o szybki powrót do pełni sił. Prosząc, aby to trudne doświadczenie, pełne cierpienia dla niego, ale i wielkiego duchowego i życiowego trudu dla każdego z nas, by przyniosło obfite Boże, duchowe owoce. Dziękuję za tę wspólnotę modlitwy tutaj zgromadzonym, za was, drodzy parafianie, i wszystkich, którzy jesteście tu z troską i życzliwością, aby zawierzać ks. Adama Bogu. Dziękuję zgromadzonym tutaj kapłanom - powiedział we wstępie bp Marek.
W homilii bp Solarczyk powiedział: - Środa II Tygodnia Wielkiego Postu od dzisiaj już nie będzie taka jak wszystkie poprzednie. Biorąc pod uwagę intencję, która nas tu gromadzi, biorąc pod uwagę osobę ks. Adama - cierpiącego. Ks. Adam jest w szpitalu. Modlimy się o jego zdrowie. Polecamy wszystkich, którzy go leczą, prosząc o mądrość, o właściwe decyzje. Dlaczego tu jesteśmy? Dlaczego w taki sposób to przeżywamy? Bo wierzymy, że w tej duchowej łączności jesteśmy z nim, a on jest z nami.
Następnie biskup odniósł się to miejsca i tajemnicy cierpienia: - Tajemnica naszego sanktuarium Chrystusa Cierniem Ukoronowanego właśnie dzisiaj przez osobę księdza Adama niesie taką nową wymowę. Bo może być gdzieś w sercu każdego z nas taka modlitwa, takie trwanie, takie wołanie wobec Chrystusa Pana Cierniem Ukoronowanego i takie swoiste wołanie i wyznanie: Panie, dobry Mistrzu! Twoja głowa była skaleczona, ciernie zadawały tak ogromny ból, doskwierały tak niewyobrażalne rany. Prosimy, aby ta tajemnica ran, tego bólu, głowy naszego kapłana ks. Adama przez Ciebie była uleczona! Gdzie jak nie tutaj? Gdzie jak nie przed Chrystusem Cierniem Ukoronowanym mamy o to prosić? Mamy w to wierzyć, chcemy w to wierzyć i w to wierzymy!