Obchodzi go wspólnota pw. Najświętszego Serca Jezusowego na os. Glinice.
Mszy św. rocznicowej przewodniczył abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. W homilii odniósł się także do 100. rocznicy poświęcenia narodu polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. - Gromadząc się dzisiaj w pięknie odnowionej świątyni pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu, w parafii świętującej 100-lecie istnienia, nie sposób nie wspomnieć Aktu Poświęcenia Narodu Polskiego sprzed 100 lat, który został ponowiony w ostatni piątek, w uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego, w bazylice w Krakowie. Pierwszy ten akt został wypowiedziany 3 czerwca 1921 r. przed kard. Edmunda Dalbora. Ten akt ukazuje nam tajemnicę, że w Kościele pierwszym i najważniejszym fundamentem jest Jezus Chrystus, Jednorodzony Syn Boga i nasz Zbawiciel. Bóg "posłał Go na świat nie po to, aby świat potępił, ale aby każdy, kto w Niego uwierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne". Świat, który nas otacza, i który przecież w jakiś sposób współtworzymy, zaroił się dzisiaj od tych, którzy lubią wygłaszać swoje przemówienia, idee i przybierać pozy mędrców, ale nie chcą później wziąć osobistej odpowiedzialności za wydarzenia, przez które przechodzimy, i za konsekwencje tych idei. To zmaganie dotyka nas w ojczyźnie naszej, w Europie i świecie. I możemy sobie postawić pytanie: dokąd zmierza człowiek? - mówił abp Depo.
Homilia abp. Depy:
Wspólnota przygotowywała się do jubileuszu 10 lat, podejmując - oprócz działań duszpasterskich - szereg prac remontowych i renowacyjnych. Przewodził im obecny proboszcz ks. kan. Roman Adamczyk, który jest w glinickiej parafii od 10 lat. Wśród tych prac znalazły się m.in. całościowy zewnętrzny remont świątyni wraz z jej otoczeniem i wiele prac wewnątrz. W 2015 r. glinicki kościół został włączony do liczącej
W kościele umieszczono portrety upamiętniające wszystkich proboszczów, a wśród nich bł. ks. Bolesława Strzeleckiego, męczennika II wojny światowej. Pamiątką jubileuszu zostaną tablice osób zaangażowanych w jego przygotowania, a wśród nich także ta, która upamiętnia sam jubileusz, a którą na koniec Mszy św. poświęcił abp Depo.
Zwieńczeniem dnia jubileuszu ma być koncert Chóru Parafii NSJ w Radomiu pod batutą wikariusza ks. Sebastiana Osińskiego.
O dziejach parafii i kościoła opowiada ks. Michał Krawczyk, historyk sztuki i diecezjalny konserwator zabytków: - Ksiądz Piotr Górski, proboszcz parafii pw. św. Jana w Radomiu, prawdopodobnie w początkach XX w. planował utworzenie nowej placówki duszpasterskiej na Glinicach. Efektem jego działań było uzyskanie ok. 1912 r. darowizny placu pod kościół i plebanię na Glinicach. Starania ks. Górskiego przerwała na 10 lat I wojna światowa. Po zakończeniu działań wojennych wznowiono starania o utworzenie ośrodka duszpasterskiego. Pierwsza kaplica została zaadaptowana z budynków po starej cegielni. Parafia została erygowana 28 kwietnia 1921 r. przez bp. Mariana Ryxa. Wkrótce zaczęto budować kaplicę pw. św. Franciszka. Kamień węgielny kaplicy został pobłogosławiony 26 lipca 1922 r. przez bp. Pawła Kubickiego. Od 1925 r. zaczęto w tej kaplicy sprawować Msze św. Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego, według projektu architekta Stefana Szyllera z Warszawy, budowano od 1931 r. staraniem ks. Jana Węglickiego i ks. Stanisława Głąbińskiego. Nie ukończono jednak budowy do 1939 roku. Po II wojnie światowej - od 1945 do 1957 r. - prace kontynuowali architekt Kazimierz Prokulski, a następnie architekt Alfons Pinno, staraniem ks. Jana Wiącka, ks. Adama Łukasiewicza, ks. Stanisława Flonta i ks. Stefana Popisa. Biskup Jan Kanty Lorek pobłogosławił świątynię 10 grudnia 1950 roku. Dedykacji kościoła dokonał 25 listopada 1966 r. sługa Boży bp Piotr Gołębiowski. Kościół został zbudowany w stylu zmodernizowanego renesansu włoskiego z elementami neobarokowymi.
Z okazji jubileuszu ukazała się książka historyka Sebastiana Piątkowskiego pt. "Radomskie Glinice. Parafia, dzielnica, wspólnota".
Więcej o historii parafii w papierowym wydaniu "Gościa Radomskiego AVE" nr 25 na 27 czerwca.