Kapłan zmarł 2 lutego 2021 roku w 68. roku życia i 43. roku kapłaństwa.

Ostatnimi, jak się miało okazać, aktywnościami ks. Poniewierskiego były 4 stycznia 2021 roku,  podziękowanie bp. Henrykowi Tomasikowi za lata posługi w diecezji radomskiej oraz prezentacja sylwetki nowego ordynariusza bp. Marka Solarczyka, a potem udział w Kolegium Konsulatorów i wybór administratora diecezji. 8 stycznia 2021 roku, w dniu prawnego objęcia diecezji przez bp. Solarczyka, duchowny był już w szpitalu.

Ks. Poniewierski urodził się 9 września 1953 roku w Radomiu. Święcenia kapłańskie przyjął 3 czerwca 1978 roku w Sandomierzu przez posługę sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego. Był wikariuszem w parafiach Kuczki i św. Jana Nepomucena w Przysusze. Odbył studia specjalistyczne z teologii moralnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i ten przedmiot wykładał w seminarium. Był także ojcem duchownym alumnów i kierownikiem duchowym księży. Był proboszczem w parafii Sucha, a od 5 sierpnia 1996 roku - w parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Radomiu, gdzie rozpoczął budowę kościoła.

Bp Jan Chrapek mianował go w 1999 roku kanclerzem kurii diecezjalnej. W czerwcu 2002 roku ks. Poniewierski został dziekanem dekanatu Radom Centrum i proboszczem parafii katedralnej pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny. W tej świątyni przeprowadził gruntowny remont.

W 2013 roku powtórnie został kanclerzem kurii biskupiej. Był kapelanem Klubu Inteligencji Katolickiej, członkiem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie. W 2004 roku został obdarzony godnością prałata.

W grudniu 2018 roku mianowano go postulatorem w procesie beatyfikacyjnym ks. Romana Kotlarza.

Wielką miłością ks. Poniewieskiego był jego rodzinny Radom. Przyczynił się do powstania Muzeum Katedralnego. Przygotował wiele publikacji, często związanych z dziejami Radomia i Kościoła w tym mieście. W 2017 roku został laureatem Nagrody św. Kazimierza.

  Śp. ks. Edward Poniewierski (1953-2021).
ks. Zbigniew Niemirski /Foto Gosć