Wędrowny Festiwal Filharmonii Łódzkiej. W Żarnowie zabrzmiała muzyka wschodniego pogranicza Polski.
W kościele pw. św. Mikołaja w Żarnowie, powiat opoczyński, wystąpił zespół Wernyhora i zespół śpiewaczy Krajka Koncert prowadziła Małgorzata Kaczmarek. W programie koncertu znalazły się głównie pieśni pochodzące z Bojkowszczyzny i Łemkowszczyzny, m.in. z zapisów Oskara Kolberga w autorskich aranżacjach muzyków zespołu Wernyhora, trójki muzyków z Sanoka działających razem od 2019 roku. Wokaliści podtrzymują tradycję śpiewu białego i wielogłosowego, stanowiącego pierwotny nurt ukraińskiego folkloru. Wykonują pieśni liryczne, ballady, pieśni obrzędowe oraz kozackie, a także kolędy z różnych stron Ukrainy.
- Zespół wokalny Krajka i trio Wernyhora przeniosły słuchaczy (nas) na tereny pogranicza polsko-ukraińskiego. Usłyszeliśmy muzykę i pieśni Łemków i Bojków, tak znacznie różne zarówno stylem, formą i ekspresją od muzyki regionu opoczyńskiego (centralnej Polski). Myślę, że szczególne wrażenie zrobiły rzewne ukraińskie pieśni - choć znalezione i spisane przez Oskara Kolberga w XIX w. - dziś wpisują się w trudny czas wojny, którą doświadcza Ukraina. Po koncercie wielu słuchaczy wspominało, że w Ukrainie duszpasterzuje ks. Krzysztof, pochodzący z żarnowskiej parafii - mówi ks. Stanisław Piekielnik, dyrektor Radia Plus Radom.
Na koncercie byli obecni m.in. Marcin Baranowski, starosta opoczyński, Krzysztof Nawrocki, wójt gminy Żarnów, ks. Grzegorz Zbroszczyk, proboszcz parafii w Żarnowie.
Artystom dziękował ks. Grzegorz Zbroszczyk.Kościół w Żarnowie zaliczanym do najcenniejszych świątyń województwa łódzkiego na terenie naszej diecezji. Jego niezwykłość wynika z tego, że do dziś zachowały się romańskie elementy pierwszej, pochodzącej z XII wieku świątyni, wybudowanej z kamienia ciosowego. Kościół, z którego do dziś przetrwały fragmenty murów, okno i pilastry, znajdujące się w części zachodniej, wchodził w skład systemu obronnego ówczesnego grodu. Żarnów w średniowieczu był znaczącym ośrodkiem: w XII wieku stanowił siedzibę przedstawiciela książęcej administracji, posiadającą własny gród i kościół. Miasto lokowane było w 1415 roku na prawie magdeburskim przez króla Władysława Jagiełłę. Podupadło w XVII wieku, a w 1876 roku utraciło prawa miejskie, co było karą za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym.