Przy grobie abp. Zygmunta Zimowskiego, biskupa seniora diecezji radomskiej i przewodniczącego Papieskiej Rady do Spraw Duszpasterstwa Służby Zdrowia, w katedrze pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny została odprawiona Msza św. w intencji arcybiskupa przez księży współpracowników i przyjaciół z diecezji radomskiej i tarnowskiej. W modlitwie uczestniczyła rodzina, przyjaciele i znajomi arcybiskupa. Trzeci biskup radomski zmarł 12 lipca 2016 roku. Pochowany jest w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej.

Do wspólnej modlitwy zaprosił ks. prał. Ryszard Piasecki, proboszcz parafii pw. św. Jadwigi w Dębicy, w diecezji tarnowskiej.

- 12 lipca 2016 roku dla nas wszystkich to dzień szczególnie trudny. Dokładnie 7 lat temu odszedł do wieczności, do Domu Ojca, nasz przyjaciel abp Zygmunt Zimowski. Dla wielu był duszpasterzem, pasterzem tej diecezji, dla nas tarnowiaków był przyjacielem, dla rodziny był wujkiem, był szwagrem. Jesteśmy tu, aby wypełnić jego prośbę, nie testament, ale życzenie. Chciał być pochowany w Kupieninie, w rodzinnej parafii, by tam ludzie, dla których stworzył dom radosnej starości, modlili się za niego, a więc ludzie chorzy, nieraz porzuceni przez rodziny - mówił ksiądz prałat. 

Eucharystii przewodniczył ks. Dominik Dryja, a wraz z nim modliło się siedmiu kapłanów. W miniony piątek ks. Dominik obronił doktorat poświęcony postaci abp. Zimowskiego.

Ks. prał. R. Piasecki wygłosił również kazanie.

- Pamiętam go z seminarium, jako starszego kolegę, Był naszym dziekanem, takim najważniejszym klerykiem, który nas reprezentował. Było nas w roku 1972 ponad 250 kleryków. Zygmunt zawsze, jak szedł korytarzem, to z takim dostojeństwem, pewnością siebie, ale z życzliwym uśmiechem. Można było się do niego zwrócić w każdej sprawie. On też do nas zagadywał, dawał rady - wspominał. 

- Gdy choroba postępowała i zrozumiał, że czas odejść do domu Ojca, nie buntował się, godził się z tym wszystkim. To była jego i mądrość, i roztropność, i sprawiedliwość. Na łożu śmierci oddawał się całym swoim jestestwem w ręce Boga. Modlimy się o jego zbawienie, spełniając jego prośbę. Myślę, że jego radością byłoby, gdybyśmy w naszym życiu stosowali to, co on stosował - ogromną życzliwość do drugiego człowieka i otwartość. A gdy trzeba było powiedzieć „nie” to mówił „nie” - zaznaczył ksiądz prałat.

Abp Zimowski zmarł po ciężkiej chorobie w wieku 67 lat. Został pochowany w radomskiej katedrze. Urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Kupieninie na terenie parafii Mędrzechów w diecezji tarnowskiej. Jego rodzicami byli Stanisław i Maria z domu Nowakowska. W Mędrzechowie uczęszczał do szkoły podstawowej, z kolei liceum ogólnokształcące ukończył w Dąbrowie Tarnowskiej w 1967 r. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, które ukończył, przyjmując 27 maja 1973 r. święcenia kapłańskie z rąk bp. Jerzego Ablewicza, ordynariusza tarnowskiego.

Po święceniach został mianowany wikariuszem parafii pw. św. Elżbiety w Starym Sączu. W 1975 r. skierowany został na studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam uzyskał licencjat z teologii. Następnie kontynuował studia w Innsbrucku w Austrii. Ten etap studiów zakończył w 1982 r., uzyskując doktorat z teologii dogmatycznej na fakultecie teologicznym Uniwersytetu Leopolda Franciszka.

1 lutego 1983 r. rozpoczął pracę w watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Jej prefektem był kard. Joseph Ratzinger. W czasie pracy w Watykanie ks. Zimowski był postulatorem w Kongregacji ds. Kanonizacyjnych przy procesach Karoliny Kózkówny i ks. Romana Sitki - z diecezji tarnowskiej, jak też Marii Julitty Ritz - z diecezji Würzburg w Niemczech. Podejmował też prace nad przygotowaniem „Katechizmu Kościoła Katolickiego”, zwłaszcza jego polskiego wydania, jak też współpracował z Radiem Watykańskim.

Ks. Zimowski podjął starania, by w rodzinnym Kupieninie powstały Dom Radosnej Starości im. Jana Pawła II i kaplica pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

28 marca 2002 r. został mianowany przez Jana Pawła II biskupem radomskim. Uroczysta konsekracja biskupia i ingres odbyły się 25 maja 2002 r. w radomskiej katedrze. Głównym konsekratorem był kard. Joseph Ratzinger. Współkonsekratorami byli abp Józef Kowalczyk i bp Edward Materski. Hasłem posługi pasterskiej bp. Zimowskiego były słowa: "Non ministrari sed ministrare" (Nie przyszedłem, aby mi służono, lecz aby służyć).

Jako biskup radomski przygotował koronację obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej i Matki Bożej Bolesnej w Kałkowie-Godowie. Czynnie angażował się w prace szeregu komisji Konferencji Episkopatu Polski.

9 listopada 2008 r. odznaczony został przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

18 kwietnia 2009 r. papież Benedykt XVI mianował bp. Zimowskiego przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia, wynosząc go równocześnie do godności arcybiskupiej i zwalniając z posługi biskupiej w Radomiu.

Od 2014 r. abp Zimowski zmagał się z chorobą nowotworową. Ostatnie dni przebywał w szpitalu w Dąbrowie Tarnowskiej, gdzie zmarł 12 lipca 2016 r. ok. 23.50.