Jubileuszowej Eucharystii 19 listopada przewodniczył abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, którego tak przywitała delegacja parafian: - Jesteśmy wdzięczni, że arcybiskup przyjął nasze zaproszenie, aby razem z nami przeżywać uroczystość 20. rocznicy nadania naszej świątyni tytułu bazyliki mniejszej. Obecność arcybiskupa nadaje temu wydarzeniu szczególnego wymiaru, wspiera nasze poczucie wspólnoty i duchowej jedności. Modlimy się o Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej Częstochowskiej dla księdza arcybiskupa i prosimy, aby jego słowa były dla nas źródłem nadziei i wewnętrznej refleksji. Dziękujemy też za codzienne słowo, które dzięki przekazowi TV Trwam dociera do nas przy okazji Apeli Jasnogórskich.

Ze słowem powitania zwrócił się także ks. prał. Jarosław Wojtkun, proboszcz parafii pw. św. Kazimierza w Radomiu: - W pieśni wprowadzającej w dzisiejszą liturgię psalmista źródło radości upatruje w możliwości obecności w domu Pana. O tej samej radości pisał przed 20 laty ks. inf. Adam Socha, na stronie kroniki, która rozpoczyna rok 2003: „Rok obecny rozpoczynamy oczekiwaniem na wielkie wydarzenie dla tutejszej parafii. Bp Zygmunt Zimowski podjął decyzję wystąpienia do Stolicy Apostolskiej z prośba o podniesienie do godności bazyliki mniejszej tutejszego kościoła parafialnego. Po 9 miesiącach to oczekiwanie zaowocowało uroczystym ogłoszeniem kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Kazimierza w Radomiu bazyliką mniejszą.

Jak podkreślił proboszcz, wiele osób obecnych w świątyni było przed laty świadkami tamtego wydarzenia. Do tego grona należy abp W. Depo, ówczesny rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu.

Rozpoczynając Mszę św., arcybiskup mówił: - Pragnę podziękować, że mogę być pośród was i tak jak przed laty razem z wami dziękować Bogu za kościół, który jest domem, który jest wspólnotą zjednoczenia ludzi z Bogiem i pomiędzy sobą. Dziękujemy Bogu za to zjednoczenie i za to uczestnictwo w sakramentalnym życiu, kiedy możemy czerpać z Boga mądrość i siłę dla naszych zmagać, naszych wspólnot, które tworzymy.

Arcybiskup podczas Eucharystii modlił się w intencji parafian i wygłosił homilię. Nawiązując do odczytanego Listu do Tesaloniczan, powiedział: - „Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo» - tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada”. Czy nie dostrzegamy tego w dzisiejszej rzeczywistości świata? Dostrzegamy to, zwłaszcza że ten świat proponuje nam politykę bez moralności, wolność bez wszystkich zasad i osobistej odpowiedzialności, czyli inaczej mówiąc - bezkarności, postęp technologiczny i gospodarczy bez oglądania się na konsekwencje w przyszłości i religią zepchniętą do spraw prywatnych i wstydliwych, a samo chrześcijaństwo poddane jest nietolerancyjnej presji i prześladowanie w świecie na skalę nigdy dotąd niespotykaną.

Abp Depo mówił o konieczności poszanowania drugiego człowieka, szczególnie o pochyleniu się nad starszymi, ubogimi. -  Wszystkim potrzeba dzisiaj normalności, która wyraża się w prawdomówności, braku wulgaryzmów, czy to w życiu osobistym, czy społecznym, czy politycznym. Nam nie potrzeba osądów, bo każdy stanie przed Bogiem, ale pokoju serca, który może przynieść tylko Chrystus. Dziś już lepiej rozumiemy, że odpowiedzialne myślenie o przyszłości naszych rodzin, dzieci i młodzieży połączone jest z poszanowaniem ludzi starszych i ubogich. Sprawiedliwość i miłość społeczna nie mogą być stanami od czasu do czasu. Czyli od czasu zmiany rządu czy struktur państwowych, ale winny stać się codzienną rzeczywistością. Bo nie jesteśmy sami. Chrystus stanął po stronie człowieka. Dopiero wtedy ta osobista więź z Nim nie będzie dla nas tylko wystrojem świątecznym, ale chrześcijaństwem dni powszednich, z których składa się wieczność - akcentował metropolita.

Zanim arcybiskup udzielił obecnym pasterskiego błogosławieństwa na zakończenie Eucharystii, nawiązał do witraża znajdującego się nad organami.  - Ten witraż nad organami poświęcił, obraz, tę kwaterę poświęcił mój poprzednik śp. abp Stanisław Nowak. Witraż ma charakterystyczny tytuł - „Powstanie Kościoła Radomskiego”. Dostrzegamy tam nie tylko świętych patronów, poczynając od Trójcy Przenajświętszej, ale również i św. Jana Pawła II i bp. Edwarda Materskiego, który przecież z Wilna rodem przybył tutaj na naszą ziemię i dlatego mamy kult MB Ostrobramskiej w Skarżysku Kamiennej czy tutaj św. Kazimierza w Radomiu - gdzie mieszkał i rządził, jest czymś bardzo naturalnym i wynikającym właśnie z więzów wzajemnych pomiędzy Bogiem a ludźmi. Dlatego bądźcie radosnymi zwiastunami tej tajemnicy Kościoła, którą tworzymy.

O historii kościoła i parafii można przeczyć na stronie internetowej diecezji radomskiej.

3 X 1981 r. podczas inauguracji Jubileuszu 500-lecia pobytu św. Kazimierza w Radomiu została podjęta decyzja o powołaniu do istnienia placówki duszpasterskiej poświęconej temu świętemu. Wtedy też obraz św. Kazimierza został umieszczony w kościele farnym, by w przyszłości zostać przeniesiony do świątyni pw. św. Kazimierza. Tymczasowa kaplica pod jego patronatem w dzielnicy Zamłynie została pobłogosławiona przez bp. Edwarda Materskiego 13 XII 1981 r. Organizatorem parafii i budowniczym całego kompleksu był ks. Adam Socha. Fundamenty pod murowaną kaplicę zostały poświęcone 13 IV 1982 r. przez bp. Edwarda Materskiego. Kaplica ta była zlokalizowana przy ul. Garbarskiej. […] Parafia pw. św. Kazimierza została erygowana 1 VII 1982 r. przez bp. Edwarda Materskiego.[…]

 […] Uroczystej dedykacji świątyni dokonał Prymas Polski Józef kard. Glemp 18 IX 1994 r. Decyzją Stolicy Apostolskiej w 2003 r. kościół pw. św. Kazimierza został wyniesiony do godności bazyliki mniejszej. Ze względu na charakter kościoła dedykowanego głównemu patronowi miasta i diecezji radomskiej do świątyni przybywają hierarchowie kościelni z kraju i z zagranicy. Kościół jest orientowany, w stylu neogotyckim, na planie prostokąta. Nawę północną zamyka kaplica wotywna św. Kazimierza z jego relikwiami. Kaplica boczna z osobnym wejściem jest dedykowana Matce Bożej Częstochowskiej. Znajduje się w niej ołtarz, przy którym sprawował Eucharystię św. Jan Paweł II na radomskim lotnisku 4 VI 1991 r. Fronton kościoła częściowo został obłożony piaskowcem szydłowieckim. Kamień ten zdobi wejście główne i dwa boczne. Nad centralnym umieszczono płaskorzeźbę herbu Jana Pawła II z napisem: „Bazylika Mniejsza św. Kazimierza”. Z lewej strony znajduje się przedstawienie Jana Pawła II na tle Bazyliki watykańskiej, z prawej zaś widoczna jest Matka Boża Ostrobramska i św. Kazimierz.