Wymaga ono wielu wyrzeczeń, ale jest pełne radości, bo siostry, ojcowie i bracia niosą Pana Boga ludziom. Oni potrzebują naszej modlitwy.
Dzień Życia Konsekrowanego przypada 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego. Ustanowił go Jan Paweł II w 1997 roku, stwarzając tym samym okazję do głębszej refleksji Kościoła nad darem życia poświęconego Panu Bogu, dziękczynienia za nie i modlitwy za osoby konsekrowane. – Jest to szczególny dzień zadumy i powrotu do tych chwil, gdy zdecydowaliśmy się na życie zakonne, na wstąpienie do zgromadzenia. W naszej diecezji jest to również dzień spotkania wspólnotowego. Wtedy odnawiamy nasze śluby zakonne. W ten sposób przypominamy sobie atmosferę, która panowała w naszych sercach, gdy je po raz pierwszy składaliśmy, powierzając swoje życie Panu Bogu. Szczególnie w zgromadzeniach żeńskich jest to odnowienie gorliwości, powierzenia się i obrania Chrystusa jako swojego Oblubieńca, oddania się na całkowitą służbę Chrystusowi w charyzmatach, jakie reprezentuje dane zgromadzenie zakonne – wyjaśnia o. Juniper Ostrowski OFM, gwardian klasztoru bernardynów w Radomiu, referent ds. życia konsekrowanego diecezji radomskiej.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.