Biskup Solarczyk witając zgromadzonych przypomniał, że kolejny raz przeżywamy rocznicę akcji rozbicia w 1945 roku więzienia przez oddziały podziemia  niepodległościowego. – W historii naszego miasta data ta niesie szczególną okazję do wyrażenia miłości do ojczyzny – mówił biskup radomski.

W homilii bp Solarczyk mówił, że dzisiaj stajemy z wdzięcznością za tych, którzy nieśli miłość, szacunek, odpowiedzialność, honor i wiarę. – Niech ta rocznica umocni nas i zjednoczy w tym, co będzie rzeczywiście chroniło i rozwijało oraz szanowało człowieka. Dla nas ludzi wiary w tym, co płynie szczególnie od Boga. Kiedy będziemy jednoczyć się z Bogiem, to zjednoczymy się również między sobą – powiedział pasterz Kościoła radomskiego.

W koncelebrze uczestniczył m.in. ks. kpt. Tomasz Serwin, proboszcz parafii wojskowej w Radomiu. Dalsza część uroczystości odbyła się przy Kurii Diecezji Radomskiej, gdzie przez wiele dekad mieściło się więzienie. Pod tablicą upamiętniającą akcję rozbicia radomskiego więzienia złożono wieńce i kwiaty. Prezydenta Radomia reprezentował Rafał Górski, sekretarz Urzędu Miejskiego. Przypomniał, że akcja rozbicia więzienia przez oddziały podziemia niepodległościowego, na trwałe zapisała się na kartach historii Radomia i walki o niepodległą ojczyznę. – Był to heroiczny czyn polskich bohaterów, którzy podjęli ryzykowną, ale skuteczną akcję rozbicia więzienia. Akcja doprowadziła do uwolnienia polskich patriotów, którzy z rąk oprawców doświadczyli okrucieństwa. Dzisiaj wyrażamy wdzięczność tym wszystkim, którzy walczyli o naszą wolność. Chylimy czoła przez żołnierzami antykomunistycznego podziemia, którzy stali zawsze na straży dumy i godności narodowej – mówił sekretarz Górski.

Na koniec uczestnicy uroczystości złożyli kwiaty przy pomniku Armii Krajowej Okręgu „Jodła” przy ul. Niedziałkowskiego.

9 września 1945 roku, grupa około 150 żołnierzy antykomunistycznego podziemia, pod dowództwem Stefana Bembińskiego „Harnasia”, nie bacząc na niebezpieczeństwo, przeprowadziła akcję, w wyniku której z więzienia UB zostało uwolnionych około 300 osób. Najwyższą ofiarę poniosło wówczas trzech żołnierzy Armii Krajowej. Wielu trafiło później do więzienia. W opinii wielu historyków akcja w radomskim więzieniu była jedną z najpiękniejszych kart działalności podziemia niepodległościowego w Polsce.