Homilię wygłosił bp M. Solarczyk. – Jesteśmy w tej wspólnocie, dla której jakże ważne i bliskie jest to dzieło, wpisane w proces beatyfikacyjny matki K. Gruszczyńskiej. Ona już jest w wieczności. Postawmy pytanie i spróbujmy na nie odpowiedzieć w głębi naszego serca: co wnosi człowiek i co przeżywa chwilę przed wejściem w wieczność? Modlimy się i mamy nadzieję, że wniesiemy wiarę, że Bóg jest. Chcemy być gotowi i wierzyć, że On nas poprowadzi – mówił w homilii biskup radomski.

Matka generalna zgromadzenia s. Anna Jakubowska mówiła w trakcie uroczystości, że kaplica to serce każdej wspólnoty zakonnej, że "tu, dziewczęta i młode kobiety z różnych stron Polski i z zagranicy, wpatrując się w Boże oblicze i wsłuchując w Jego słowo, rozpoznawały i utwierdzały się w powołaniu zakonnym".  – Tu przygotowywały się duchowo do kroczenia przez życie drogą rad ewangelicznych, tu składały swoje pierwsze i wieczyste śluby zakonne. Tutaj siostry odprawiają też swoje coroczne rekolekcje – przypomniała.

Powiedziała, że dom rodzinny Kazimiery Gruszczyńskiej stał się nie tylko kolebką dla nowych powołań do zgromadzenia, ale też miejscem wzrostu w wierze i rozeznania powołania dla niejednego kapłana. – Matka Kazimiera pragnęła, by w tym miejscu, tak bardzo jej bliskim, mogły modlić się siostry i kozieniczanie. Jest ona niewątpliwie ambasadorką swojego rodzinnego miasta. Gdziekolwiek ktoś usłyszy o matce Kazimierze, na pewno usłyszy też o Kozienicach – podkreśliła.

Natomiast historię kościoła przypomniała s. Agnieszka Zagrodnik, wyjaśniając, że zamiarem matki Gruszczyńskiej było to, aby w wybudowanym w 1914 r. domu sióstr w Kozienicach powstało ambulatorium dla chorych oraz wolnostojąca kaplica dostępna dla wiernych. W 1917 r. wystosowano prośbę do bp. Mariana Ryxa w sprawie utworzenia w domu sióstr franciszkanek oratorium, czyli miejsca, w którym siostry mogłyby adorować Najświętszy Sakrament i uczestniczyć w Eucharystii. – Obejmując nowe placówki, szpitale, zakłady, lecznice, posłuszna Kościołowi i jego pasterzom, matka Kazimiera zwracała się z prośbą o możliwość tworzenia w nich kaplic z Najświętszym Sakramentem. Tak było w przypadku tego kościoła pod wezwaniem św. Józefa, zbudowanego w latach 1922–1924 – opowiadała zakonnica.

– Dziś, świętując 100. rocznicę konsekracji kościoła, szczególnie wspominamy jego fundatorkę, kozieniczankę, franciszkankę od cierpiących, sługę Bożą K. Gruszczyńską, która dotykała tych murów, ołtarzy, chodziła po tej posadzce, tu się modliła, adorowała, przyjmowała Najświętszy Sakrament  – dodała s. Zagrodnik.

Doczesne szczątki sługi Bożej zostały ekshumowane 18 lutego 2022 r. z grobowca na warszawskich Powązkach i powróciły na jej rodzinną posesję i w uroczystość św. Józefa zostały umieszczone w bocznej kaplicy kościoła.

W koncelebrze uczestniczyli m.in. Ks. Przemysław Chrzanowski, rektor kościoła św. Józefa w Kozienicach, ks. Wiesław Lenartowicz, proboszcz parafii MB Częstochowskiej w Radomiu i kapelan Rycerzy Kolumba, oraz ks. Dariusz Sałek, proboszcz parafii św. Krzyża w Kozienicach. Władze samorządowe reprezentowali: burmistrz Kozienic Mariusz Prawda i Małgorzata Bebelska, wiceprzewodnicząca Rady Powiatu Kozienickiego.

W kościele codziennie odmawiana jest Koronka do Bożego Miłosierdzia, różaniec za ojczyznę. Ponadto każdego 17 dnia miesiąca z inicjatywy Rycerzy Kolumba jest Msza św. o beatyfikację Matki Kazimiery, a nocne czuwanie jest w każdy pierwszy czwartek miesiąca. Pamiątką jubileuszowych uroczystości było przygotowanie Drogi Krzyżowej, której stacje umieszczone zostały na murze wokół kościoła.