Jak każdego 22. dnia miesiąca mieszkańcy parafii Nieświń i liczni sympatycy zgromadzili się przy ołtarzu, chcąc wsłuchiwać się w słowo Boże, szukając inspiracji u św. Rity. Następne nabożeństwo ku czci św. Rity w niedzielę 22 grudnia poprowadzi bp Marek Solarczyk. Będzie to pierwsza rocznica wprowadzenia relikwii do świątyni w Nieświniu.
Mszy Świętej przewodniczył i homilię wygłosił profesor zwyczajny KUL ks. Wiesław Przygoda. U stóp świętej modlili się: ks. Eugeniusz Tyburscy, poprzedni proboszcz parafii, ks. Kazimierz Granowicz z Rogowa, ks. Szymon Pikus, ks. Zbigniew Niemirski, ks. Stanisław Rożej i proboszcz ks. Stanisław Nowak. Wierni przyszli przedstawić swoje prośby i podziękowania, ufając, że Bóg ich wysłucha. Powierzyli Mu przez ręce św. Rity swoje rodziny, niełatwe czasem relacje z bliźnimi.
- Drodzy bracia i siostry, gdyby św. Rita chciała unieść się do nieba, nie dotykając ziemi, to nigdy by się tam nie znalazła. Gdyby nie stawiała czoła różnym problemom, to nikt by o niej nie pamiętał, nikt nie mógłby jej nazwać patronką spraw beznadziejnych. Jednak ona nie bała się dać się prowadzić Panu w ciemność i wielkość krzyża, dzielnie pozwalała się obejmować mądrością cierpienia. Nie mówiła: „wystarczy”, gdyż wszystko mogła w Tym, który ją umacniał (por. Flp 4,13). Niech św. Rita pomaga nam znosić wszelkie trudności życia i przyjmować wolę Boga, choćby była dla nas bardzo trudna. Niech pomaga nam wszystko zawierzać Temu, który nas umacnia - mówił na koniec uroczystości po poświęceniu róż ks. Nowak.
Następne nabożeństwo ku czci św. Rity w niedzielę 22 grudnia o 18.00 poprowadzi bp Marek Solarczyk. - Będzie to pierwsza rocznica wprowadzenia relikwii naszej ukochanej Rity. Niech wiersz naszej parafianki przypomni wydarzenia mijającego roku z Ritą - zaprasza ks. Nowak.
Pojawiłaś się w Wigilię -
jak gwiazda na niebie.
Wyglądaliśmy z tęsknotą
żeby poznać Ciebie...
Tu w Nieświniu zwiastowałaś - narodzenie Pana.
Przyszłaś do nas taka skromna... i Bogu oddana...
Wskazać drogę do miłości... uczyć nas pokory.
By pozyskać swych czcicieli... nie bacząc od pory...
Był więc grudzień -
szłaś po grudzie -
A na progu święta .
Kto szedł z Tobą pierwsze kroki... ten wszystko pamięta...
Tak do Ciebie idą wierni - pokonując trudy.
Niosą z sobą wszystkie smutki... nie znając obłudy...
Bo przy Tobie każdy równy -
i nie ma pierwszeństwa.
Z różnych stron tu przybywają na Twe nabożeństwa...
Mija zima... przyszła wiosna... zakwitły też róże.
Rita czeka na ołtarzu -
w tej pięknej figurze...
Jasne słońce... biją dzwony niosąc zaproszenia.
A pszeniczne kłosy w polu czekają koszenia...
Wciąż spijamy miód modlitwy jak te w ulu pszczoły.
A w Nieświniu są już wierni -
I dzieci ze szkoły...
Jesteś Rito drogowskazem
w naszym zagubieniu.
Ty pomagasz w trudach... znoju i w naszym cierpieniu...
Przyszła jesień - chmurna... mglista.
Martwy liść szeleści.
A w kościele świętej Ricie - wciąż śpiewamy pieśni...
Zakochaliśmy się Rito -
w tej Twojej skromności.
Bo Twe serce pachnie różą
i ma dzban miłości...
Tak umyka ten rok cały -
A Ty mieszkasz z nami.
Ty pomagasz w trudnych sprawach i karmisz łaskami...
Zostań z nami rok następny -
i kolejne lata.
Te czerwone róże w dłoniach... to nasza zapłata...
Chcemy kroczyć święta Rito - Twoimi śladami.
Zamieszkałaś w naszych sercach i zostaniesz z nami...
E. Ferens
Mszy Świętej przewodniczył ks. Wiesław Przygoda.