W przeddzień Światowego Dnia Życia Konsekrowanego Mszy Świętej w katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu przewodniczył bp Marek Solarczyk. Dziękowano Panu Bogu za dar życia konsekrowanego i modlono się o powołania.
W Eucharystii uczestniczyli siostry, bracia, ojcowie zakonni, wdowy pobłogosławione, członkowie instytutów świeckich z całej diecezji. - Gromadzimy się w tej szczególnej świątyni, matce Kościołów w diecezji radomskiej, aby podziękować dobremu Bogu za dar życia konsekrowanego. Pragniemy w szczególny sposób dzielić się naszą radością za ten dar powołania na różnych stanowiskach naszego posługiwania o różnym charyzmacie, pragniemy dziękować Panu Bogu za to, że nas, słabych, grzesznych powołał do życia konsekrowanego. Pragniemy również prosić o dalszą siłę i moc w wykonywaniu naszej posługi, a także o nowe, święte powołania do życia konsekrowanego - mówił o. Juniper Czesław Ostrowski, diecezjalny referent ds. życia konsekrowanego.
Biskup Marek podkreślił w homilii, że dziś Pan Bóg ofiarował nam szczególne słowo, z jakże wymownym obrazem łodzi. - Jeżeli Bóg daje charyzmat, jeżeli otwiera dla ludzi i przez ludzi swoje dzieło, błogosławi mu. To dzieło przyniesie owoc, kiedy człowiek będzie z ufnością je przeżywał w czasie właściwym, według planów Boga. Dzisiaj jesteśmy, aby umocnić naszą ufność, aby powiedzieć Bogu, że chcemy w tym trwać, chcemy dziękować za to, co jest piękne, co nas raduje - mówił biskup radomski. - Chcemy też z ufnością powiedzieć, że nawet jeżeli wokół są fale, ciemności i wydaje się, że trudno znaleźć kierunek, warto odnowić wiarę w to, że jest Chrystus, który tą łodzią kieruje, daje jej bezpieczeństwo, daje jej tych, którzy do niej przyjdą, aby dalej popłynąć, aby Boże dzieło się wypełniło. Niech ten akt odnowienia ślubów i przyrzeczeń zakonnych, który za chwilę się wypełni, niesie w sobie wdzięczność, zaufanie, ale i radość z tego, że jesteśmy w dziele Boga, jesteśmy we wspólnocie ludzi Boga i zawierzamy dzieła, które z Nim przyniosą owoce Boga - dodał.
Homilia bp. Marka Solarczyka:
Gość RadomskiW imieniu zgromadzonych bp. Markowi podziękowała s. Elżbieta Chodkiewicz ze Zgromadzenia Sióstr Służek NMP z Mariówki. - Wszystkie spotkania z tobą, są dla nas - osób konsekrowanych - wielką radością, gdyż pomagają nam głębiej żyć sprawami Kościoła powszechnego i naszej diecezji, uważniej wsłuchiwać się w to, czym żyje Kościół i ufnie otwierać się na to, co mówi Duch Święty do Kościoła przez posługę pasterzy. Dziś przeżywamy dzień wielkiej wdzięczności. Cały Kościół dziękuje Bogu za dar życia konsekrowanego. To dziękczynienie wpisuje się w Rok Jubileuszowy 2025, który z woli papieża Franciszka przeżywamy pod hasłem "Pielgrzymi nadziei". Misja i wspólnoty osób konsekrowanych - jak mówi św. Jan Paweł II w "Vita consecrata" - są miejscami nadziei. Podejmowane dzieła ewangelizacyjne, dzieła miłosierdzia, codzienna modlitwa przyczyniają się do budowania cywilizacji miłości, której tak bardzo potrzebują nasze rodziny, wspólnoty, nasza ojczyzna i świat - mówiła s. Elżbieta.
Brat Grzegorz ze Zgromadzenia Braci Chrystusa Cierpiącego, które posługuje w Kałkowie wśród chorych, mówi, że dzisiejszy dzień jest czasem przypomnienia pierwotnej gorliwości. - Bardzo podobało mi się, że w katedrze była godzinna adoracja w ciszy. Dla mnie to był wielki dar spotkania z Oblubieńcem, bez hałasu i całego splendoru. Wpatrywanie się sercem w serce. To było najpiękniejsze, bo to jest centrum naszego życia konsekrowanego - właśnie Jezus, w Nim być i w Nim się zatopić. Ten dzień jest dla nas świętem wielkiej radości, ale też czasem wzajemnego świadectwa, przypomnienia, kim jesteśmy, kim powinniśmy być i jaką drogą zmierzamy - przyznaje brat Grzegorz.
Z racji Roku Jubileuszowego w parafiach, gdzie posługują osoby życia konsekrowanego, podczas jednej z Mszy Świętych 2 lutego zostanie zorganizowany, uroczysty obrzęd odnowienia ślubów i przyrzeczeń zakonnych.
S. Bożena Adach ze Zgromadzenia Sióstr Służek NMP, diecezjalna referentka ds. życia konsekrowanego, pracuje w przedszkolu w Przysusze. - Dzień Życia Konsekrowanego jest pięknym doświadczeniem i przeżywaniem życia zakonnego blisko Pana Boga w sposób uroczysty. Jest to też dzień wdzięczności. Jestem szczęśliwa, że wybrałam taką drogę, że Pan Bóg mnie wybrał i idę drogą powołania. Rok Jubileuszowy jest szczególny, stąd dzisiaj spotykamy się wszyscy w katedrze, a jutro będziemy się spotykać w swoich parafiach w gronie osób, z którymi na co dzień przeżywamy swoją wiarę - mówi s. Bożena.