Świątynia w Nowym Kazanowie odzyskuje blask przejdź do galerii

Ołtarze i ambony zostały odrestaurowane w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład. - Na ten cel mieliśmy 500 tys. z Polskiego Ładu i ponad 96 tys. od Gminy Końskie - mówi proboszcz ks. kan. Stanisław Rożej.

W ramach projektu odrestaurowano ołtarze Ukrzyżowania Pana Jezusa, Matki Bożej i św. Antoniego Padewskiego oraz ambonę. - Najstarszy jest ołtarz św. Antoniego. Pochodzi z początku XVII wieku. Jest w innej kolorystyce, ponieważ wrócono do jego pierwotnego wyglądu. Prawdopodobnie znajdował się jeszcze w poprzednim, drewnianym kościele. Pozostałe ołtarze są z połowy XVIII wieku - wyjaśnia ks. Rożej.

Obecnie renowacji poddawany jest ołtarz główny. Prace mają zakończyć się w grudniu.

Przy odbiorze prac wykonanych w ramach Polskiego Ładu byli obecni: Małgorzata Świeca-Dzierżak, kierownik prac konserwatorskich, burmistrz Końskich Krzysztof Obratański i jego zastępca Marcin Zieliński, Emilia Górecka, przedstawicielka Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Kielcach, Cezary Maliborski, naczelnik Wydziału Inwestycji UMiG Końskie i Radosław Nowek, zastępca naczelnika.

Posadzka, która została położona w całym kościele kosztowała 480 tys. zł. - Tę część prac sfinansowali parafianie, którym jestem ogromnie wdzięczny, śpieszyli na każde wezwanie, troszczyli się o postęp prac - mówi ksiądz proboszcz.

Odbioru prac związanych z położeniem posadzki dokonali: Marek Kwaśniewski, kierownik prac, Bogdan Mek, inspektor nadzoru, Krzysztof Nartowski, wykonawca, Anna Adamus, przedstawiciel Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Kielcach.

Nowy Kazanów stanowił stare gniazdo rodu Kazanowskich. Pierwotny kościół drewniany, fundacji Mikołaja Kazanowskiego, kanonika włocławskiego, wzniesiony został w 1521 lub 1529 r. Drewniany klasztor, fundacji Hieronima Kazanowskiego, chorążego sandomierskiego, powstał w 1627 r. Obecny kościół i klasztor murowany zbudowano w 1694 r. staraniem Izabeli z Lanckorońskich Lipskiej, starościny rawskiej. W 1781 r. dobudowano piętro klasztoru. Po pożarze z 1802 r. obiekt restaurowano. Po kasacie klasztoru bernardynów w 1864 r. duszpasterstwo objęli księża diecezjalni.