Od wielu lat formacją młodzieży z Drogi Neokatechumenalnej w diecezji radomskiej zajmują się Andrzej Krąpiec z żoną Małgosią. Towarzyszą młodym w przygotowaniu duchowym i w organizacji pielgrzymek powołaniowych oraz na Światowe Dni Młodzieży odbywające się co kilka lat.

- Przez ostatnie miesiące przygotowywaliśmy się do pielgrzymki związanej z Rokiem Jubileuszowym 2025 w Rzymie. Także tym razem w ramach przygotowania duchowego oraz w celu gromadzenia środków na wyjazd młodzież odwiedzała parafie w diecezji radomskiej, dając świadectwo wiary, uczestnicząc w liturgiach z instrumentami i śpiewem, zapisując intencje parafian, aby wspólnie modlić się za darczyńców podczas pielgrzymki - mówi Andrzej Krąpiec. - Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za ten czas, za Jego prowadzenie, za to, że umacnia wiarę młodzieży, że uczą się odpowiedzialności, otwartości na drugiego człowieka, że odkrywają siebie i dojrzewają do podejmowania ważnych, życiowych decyzji

W pielgrzymce do Rzymu uczestniczyła Zuzia. Wcześniej była na ŚDM w Lizbonie. Zapadły jej w pamięć słowa papieża Franciszek: "Każdy jest wezwany do zmierzenia się z wielkimi pytaniami, na które nie ma odpowiedzi uproszczonej lub niezwłocznej, ale które zachęcają do odbycia podróży, po przezwyciężenia siebie, do wyjścia poza swoje ograniczenia…". - Ja byłam pełna takich pytań i doświadczyłam, że Pan Bóg pracuje ze mną nad nimi nie tylko podczas pielgrzymki, ale już w trakcie przygotowań do niej, jakimi było wędrowanie wraz z grupą młodzieży ze wspólnot neokatechumenalnych z Radomia po parafiach diecezji radomskiej, uczestnictwo we wszystkich Mszach niedzielnych, modlitwa i dawanie świadectw miłości Boga w naszym życiu - mówi. 

Cztery dni przed wyjazdem do Rzymu Zuzia miała poważne problemy zdrowotne, które mogły ją wykluczyć z uczestnictwa w pielgrzymce. - Na szczęście udało mi się pojechać i podczas homilii papieża Leona XIV na placu usłyszałam porównanie ludzi do nieustannie odnawiającego się pola: "Jesteśmy stworzeni nie do życia, w którym wszystko jest oczywiste i niezmienne, ale do egzystencji, która nieustannie odradza się i otwiera w darze, w miłości". Tam miałam okazję wystawić na próbę mój perfekcjonizm - oczekujący jasnych i niezwłocznych odpowiedzi na moje pytania - i szczerze otworzyć się na wolę Pana Boga wobec mojego życia oraz oddać Mu wszystkie moje problemy, modląc się słowami: "Panie Boże, Ty się tym zajmij". Dlatego z całego serca dziękujemy wszystkim księżom proboszczom, księżom wikariuszom i parafianom, którzy przyjęli nas i obdarzyli modlitwą i wsparciem, ponieważ dzięki nim mogliśmy zbierać owoce tej pielgrzymki, wzbudzać nadzieję w sercach naszych i wszystkich, których spotkaliśmy na naszej drodze, oraz wierzyć w to, że jak powiedział papież Leon XIV - "Naszą Nadzieją jest Jezus!" - mówi.

Dla Emilki, studentki medycyny, była to już druga taka pielgrzymka. - Dwa lata temu byłam z tą samą grupą w Lizbonie na Światowych Dniach Młodzieży. Wtedy kompletnie nie wiedziałam, czego się spodziewać, ale spodobało mi się tak bardzo, że nie wyobrażałam sobie, że mogłabym nie pojechać na jubileusz do Rzymu. Tegoroczna pielgrzymka była szczególna, bo mogliśmy przejść przez Drzwi Święte w bazylice św. Piotra. W tamtym momencie uświadomiłam sobie, jak wielką łaskę dostałam od Pana Boga, i czułam wielką wdzięczność za to, że mogę widzieć wielkie dzieła Boże - te utrwalone w murach i zdobieniach bazyliki oraz te dokonujące się we mnie i w pielgrzymujących ze mną osobach - opowiada Emilka.

  Uczestnicy pielgrzymki na Jubileusz Młodych. Archiwum wspólnoty neokatechumenalnej

  Na ulicach Rzymu. Archiwum wspólnoty neokatechumenalnej