Gianna Emanuela przyznaje, że w dzieciństwie nosiła poczucie winy za śmierć mamy, ale wszystko wyjaśnił jej tata. – Mówił mi, że dla mamy miałam takie samo prawo do życia, jak moje rodzeństwo. To mama zadecydowała, a tata uszanował jej wybór. Powiedziała tacie: „Jeśli będziecie musieli wybierać między życiem moim a życiem dziecka, nie wahajcie się. Ratujcie życie dziecka” – mówi. Wraca tu mocne i jednoznaczne stanowisko męża Pietra Molli, który po śmierci ukochanej żony w 1962 r. mówił z przekonaniem: „Aby zrozumieć jej decyzję, trzeba pamiętać o jej głębokim przeświadczeniu – jako matki i jako lekarza – że dziecko, które w sobie nosiła, było istotą, która miała takie same prawa, jak pozostałe dzieci, chociaż od jego poczęcia upłynęły zaledwie dwa miesiące”.