Nowy numer 13/2024 Archiwum

Ołtarz z męczennikami w radomskiej katedrze

Marmurowy ołtarz, ambonka i chrzcielnica doskonale harmonizują z wystrojem świątyni. W ołtarzu zostały umieszczone relikwie św. Andrzeja Boboli, bł. ks. Jerzego Popiełuszki i bł. Marii Stelli Mardosewicz, nazaretanki.

Po poświęceniu, ołtarz został przygotowany przez ministrantów do liturgii Eucharystii   Po poświęceniu, ołtarz został przygotowany przez ministrantów do liturgii Eucharystii
Ks. Zbigniew Niemirski/GN
1. Wierzę w życie wieczne

Ewangelia dzisiejszej niedzieli przedstawia wizję końca świata, z ludzkiego punktu widzenia przerażającą. Czy nie dziwi nas to, że w niedzielę rozpoczynającą nowy rok liturgiczny czytamy o końcu świata? Czyżby Kościół zalecał dziś ten właśnie fragment, aby nas zniechęcić, przestraszyć czy nawet przerazić?

Na pewno nie. Ewangelia ta ma nas sprowokować do spojrzenia na własne życie z perspektywy wieczności. Słowo „wieczność” stało się w naszych czasach niemodne, a nawet wstydliwe. Kto dziś myśli o wieczności, skoro przesłania ją codzienne zabieganie, tyle spraw ważnych i jeszcze ważniejszych, skoro tak trudno związać koniec z końcem, pogodzić sprzeczności. A jednak w każdą niedzielę w wyznaniu wiary mówimy: "wierzę w życie wieczne...". Chrystus wypowiedział się jasno: istnieje życie wieczne, „idę przygotować wam miejsce...”. Jeżeli wyzbędziemy się tej prawdy wiary, stracimy religijną orientację życia. Chrześcijaństwo to nie przebudowa struktur kościelnych, to nie potrzeba informacji, nie teologia wyzwolenia - jak sądzą niektórzy. Chrześcijaństwo to prosta, niewzruszona wiara w życie wieczne, to poznanie naszej godności w Chrystusie, o której mówi św. Paweł: "zasiewa się zniszczalne - powstaje zaś niezniszczalne". Albo odnajdziemy na nowo świadomość czekającej nas wieczności i będziemy tą świadomością żyć, albo zostaniemy zmieceni z powierzchni ziemi jak plewy na wietrze. Tu rozstrzyga się wszystko. To jest podstawowa prawda wiary, za którą poszli na śmierć także polscy męczennicy: Ojciec Kolbe, Ks. Jerzy Popiełuszko, Karolina Kózkówna, pięciu kapłanów męczenników naszej diecezji przedstawionych na bocznym ołtarzu, a wśród nich Ks. Kazimierz Sykulski, proboszcz naszej parafii, i wielu, wielu innych. Poeta Kazimierz Brodziński, a za nim i ja tak chętnie powtarzam te słowa, że "wiara dla ludzi niebo otwiera, z wiarą spokojniej człowiek umiera, a gdy cię przyciśnie jakaś niedola, któż jak nie wiara rękę ci poda".

 

Bp Henryk Tomasik dokonuje obrzędu poświęcenia marmurowej chrzcielnicy   Bp Henryk Tomasik dokonuje obrzędu poświęcenia marmurowej chrzcielnicy
Ks. Zbigniew Niemirski/GN
2. Ołtarz świadkiem naszej wiary

Zgromadziliśmy się w naszej radomskiej katedrze w I niedzielę roku liturgicznego, aby poświęcić nowy ołtarz. Zapytajmy więc Siostry i Bracia, jakie znaczenie ma ołtarz w świątyni?

Na to pytanie odpowiedział już Ks. Proboszcz Edward w Głosie Mariackim. Napisał między innymi: „W Kościele Katolickim, ołtarz, to miejsce sprawowania Eucharystii. Znaczeniowo ołtarz chrześcijański nie ma odniesień do ołtarzy pogańskich czy żydowskich; jego historia rozpoczyna się od Ostatniej Wieczerzy. Zostaje on związany wyłącznie z ofiarą Jezusa Chrystusa i udziałem wiernych w tej ofierze. Ołtarzem w najbardziej podstawowym znaczeniu jest Krzyż, na którym Jezus Chrystus złożył ofiarę ze swego życia. Sam Chrystus jest ołtarzem, ofiarą i kapłanem, ale również chrześcijanie jako członkowie Ciała Chrystusa tworzą ołtarze duchowe. Podczas Eucharystii ołtarz staje się stołem ofiary i uczty, na którym kapłan dokonuje tego samego, co uczynił Chrystus i co przekazał uczniom, aby sprawowali to na Jego pamiątkę.  Msza Święta to ofiara Chrystusa składana pod znakami uczty, wylania krwi i wydania siebie pod postacią chleba”. A więc Ciało za nas wydane i Krew za nas przelana to nieustannie ofiarująca się Miłość.

Pragnę dodać, że ołtarz jest także świadkiem naszej wiary, wołaniem o życie wieczne, o świadomość wieczności. To przecież od ołtarza płyną słowa : "Oto wielka tajemnica wiary", a Lud Boży odpowiada : "Głosimy śmierć Twoją Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale".

Każdy ołtarz jest budowany dla Najświętszej Ofiary i tylko Ofiary. Ołtarze to najważniejsze pomniki wiary poprzez tysiąclecia, a naród który je stawia, wydaje wielu kapłanów i dzięki nim ma życie wieczne. Dlatego prośmy dziś Boga w Trójcy Jedynego, kiedy poświęcamy Ołtarz ku Jego czci, aby przy nim przez wieki gromadzili się kapłani i wierni, by składać bezkrwawą ofiarę.

Wszystkim, a w szczególności kapłanom i alumnom życzę z całego serca, aby jeszcze bardziej pokochali to miejsce i pogłębili szacunek i odpowiedzialność wobec świątyni katedralnej, Matki kościołów diecezji radomskiej. Czuwajcie i módlcie się często przy tym ołtarzu, który jest znakiem naszej wiary. Nawiedzajcie często tę świątynię, dziękując za powołanie kapłańskie. Przecież wielu diakonów w tej katedrze otrzymało święcenia prezbiteratu. Cieszcie się jej pięknem, dbajcie o nią, również od strony materialnej, i gromadźcie się w niej licznie na różne uroczystości diecezjalne, zwłaszcza w Wielki Czwartek, aby odnawiać przyrzeczenia kapłańskie wpatrując się w oblicze Matki Bożej, która jest Opiekunką na drogach naszego kapłaństwa.

 

« 1 2 3 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy