3. Miłosierdzie dla tych, którzy boją się Pana

Spróbujmy zakosztować słodyczy Słowa Bożego, które zostało wypowiedziane. Opowieść ewangeliczna, którą właśnie słyszeliśmy w dniu wspomnienia Matki Bożej z Lourdes, to szczególny moment dla Maryi „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana” (Łk 1,45). W Zwiastowaniu, Maryja poddaje się zupełnie woli Bożej. Odpowiedziała całą sobą. «Przyzwolenie Maryi jest dla wszystkich chrześcijan pouczeniem i przykładem, jak posłuszeństwo woli Ojca ma się stać drogą i pomocą do świętości każdego» (Paweł VI, Marialis Cultus 21).

a. Wiara i błogosławieństwo Maryi i Józefa

Słowa: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła” charakteryzują spełnienie Maryi względem Boga. Jej wiara wpisuje się w wiarę Abrahama i dzięki niej rozpoznaje słowo Boże, jako prawdziwe i niezawodne.

Musimy pamiętać też o wierze św. Józefa. Jak tylko dowiedział się od Anioła o Bożym planie, bez słowa zabrał Maryję do swojego domu. „Fiat”, które wypowiedziała Maryja i postawa Józefa wyrażają tę samą wiarę. „Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie” (Mt 1,24). Przyjmując ją wraz z tajemnicą jej macierzyństwa, razem z Synem, który ma przyjść na świat za sprawą Ducha Świętego okazał, tak jak Maryja, pełną gotowość do wypełnienia woli, którą Bóg mu objawił przez posłańca.

Maryja nazwana została „błogosławioną”, gdyż posiada wszelkie atrybuty, aby być tak nazwaną, jest przepełniona radością. Błogosławieństwo, z którym zwraca się do Maryi Elżbieta, zakłada, że Słowo Boże zostało skierowane do Maryi. Błogosławieństwo wyrażone przez kobietę z ludu: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś», zostaje wytłumaczone i rozwinięte przez Jezusa: «błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je» (Łk 11,27-28).

  Bazylika Zwiastowania w Nazarecie. Obchody XXIV Światowego Dnia Chorego
Archiwum abp. Z. Zimowskiego b. Bojaźń Boża jest darem Ducha Świętego

Maria z Nazaretu stwierdza przede wszystkim, że "Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenia dla tych, co się Go boją”. Bojaźń Boża jest jednym z siedmiu darów Ducha Świętego. Zwracam się do rodzin: „drodzy rodzice, wychowujcie wasze dzieci w duchu tej bojaźni. Św. Augustyn powiedział: «jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu w naszym życiu, wszystko jest na swoim miejscu»”.

Prośmy zatem: „Boże przodków i Panie miłosierdzia, któryś wszystko uczynił swoim słowem i w Mądrości swojej stworzyłeś człowieka, by panował nad stworzeniami, co przez Ciebie się stały (…) daj mi Mądrość (…) która wie, co jest miłe Twym oczom, co słuszne według Twych przykazań" (Mdr 9).

Na zakończenie naszej refleksji chciejmy zobaczyć Maryję jako przykład odpowiedzi na wezwanie Pana.

„Jest Ona równocześnie Tą, która najpełniej zna tajemnicę Bożego miłosierdzia. Wie, ile ono kosztowało i wie, jak ono jest wielkie. W tym znaczeniu nazywamy Ją również Matką miłosierdzia — Matką Bożą miłosierdzia lub Matką Bożego miłosierdzia, a każdy z tych tytułów posiada swój głęboki sens teologiczny” (Dives in misericordia nr 9, Jan Paweł II).

Magnificat jest więc odpowiedzią Maryi z Nazaretu na miłosierdzie Ojca: „wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię - a swoje miłosierdzie z pokolenia na pokolenia dla tych, co się Go boją. (…) Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje”. Wraz z Maryją, Matką Miłosierdzia, wznieśmy do Pana nasze Magnificat, które jest pieśnią zawierzenia i nadziei wszystkich ubogich, chorych i cierpiących na świecie, którzy radują się, bo wiedzą, że Bóg jest przy nich jako Zbawiciel. Jemu powierzamy bezgranicznie nasze życie na wzór Maryi.

Zakończmy naszą refleksję słowami papieża Franciszka z Orędzia na Światowy Dzień Chorego: „Wszystkim, którzy służą chorym i cierpiącym, życzę, by ożywiał ich duch Maryi, Matki Miłosierdzia. Słodycz Jej spojrzenia niech nam towarzyszy w tym Roku Świętym, abyśmy wszyscy potrafili odkryć radość z czułości Boga i aby odzwierciedlała się ona w naszych sercach i w naszych gestach”. Amen